Can

Vilverin

Chodzi mi o historyzm jako koncepcję historii jako dziedziny nauki. Koncepcja ta zawierała się właściwie w romantycznym nurcie myślowym zachowując jednak autonomiczną pozycję.
Historyzm wyklarował się na początku XIX w. i rozwijał właściwie do jego końca.
Zakładał między innymi postrzeganie świata w kontekście historycznym (czyli ni mniej ni więcej tylko współcześnie nam znany podział na epoki - dziś to oczywista oczywistość). Wtedy wytworzył się także tzw. "kult źródła" który jest mi także osobiście bliski.

Historyzm kładł nacisk przede wszystkim na historyczne uwarunkowania zjawisk istniejących w otaczającym nas świecie, zjawisk podlegających stałym zmianom.
Podkreślając kształtowany w ten sposób indywidualny charakter ich cech odrzuca on naturalistyczną wizję historii i nie widział możliwości budowania w historii praw naukowych. Czyli słynne "wie est eigentlich gewesen" Rankego.

Właśnie Leopold von Ranke był niejkako budowniczym fundamentów historyzmu w czystej postaci (przyłożył także ideologiczne rękę do powstania Burschenschaftów na obszarze Związku Niemieckiego i budował niemiecką myśl zjednoczeniową).

Na pracach Rankego napisanych w koncepcie historyzmu budował swoją wizję historii m.in. nasz Józef Szujski.

Idąc w nieco innym kierunku - romantyzm zaczął budować, a wreszcie nadał rozmach nowemu modelowi konserwatyzmu, klarującemu się przez całe XIX. stulecie - konserwatyzmu reprezentowanego przez Chateoubrianda, Novalisa, czy Karla von Hallera.

Postrzeganie romantyzmu jako ideologii "czarnego płaszcza, smutnego spojrzenia, rewolucji i brawury" przyprawionego o sentymentalny kicz jest niepełne, potoczne i krzywdzące, a przez to również kłamliwe.

Kapitan Wołowe Serce

kobaian

Vilverin

Nie ma prądów idealnych. Moim skromnym zdaniem romantyzm przyniósł o wiele więcej dobrego niż złego. Zresztą z tym "złem" to też przesada. To są po prostu nie do końca trafione dziwactwa.

Wypowiadam się rzecz jasna ze swojego ultra tradycjonalistycznego punktu widzenia. Uważam że jest ta perspektywa jest w pełni słuszna.

kobaian

Filas

Ładujecie takie dyskusje, że jedyne co mogę zrobić to siąść obok i słuchać i mieć nadzeiję, że zrozumiem jakieś proste wyrazy. Tak trzymać.

Vilverin

Wszystko ok. Faszyzm ma m.in. folkistowskie korzenie.

Natomiast w kreowaniu wszelkiej maści lewactwa większą rolę odegrało oświecenie i myśl rewolucji francuskiej która z tegoż oświecenia czerpała pełną gębą. Do tego dochodzi jeszcze tak dzisiaj popularny relatywizm - a on z żadną myślą romantyczną nic wspólnego nie ma.

kobaian

Niepokonany Herakles

Kapitan Wołowe Serce

Nie za bardzo rozumiem. Najpierw mówisz, że nie chodzi wcale o romantyzm (ale przecież chodzi, nawet jeżeli nie używasz tego wyrazu. Mniej więcej z początkiem wieku XX zaczynają się w muzyce pomysły, które uznajesz za niezbyt interesujące, prawda?), a potem powołujesz się na Mendelssohna (którego nadal nie znam) i Beethovena (którego jednak trochę już poznałem), czyli na klasycznego romantyka i, powiedzmy - natchnienie romantyków.

Cała dyskusja o epoce romantyzmu zaczęła się tak naprawdę od Vilverina i bardzo szybko pobiegliśmy wszyscy inną ścieżką zostawiając dyskusję o Can za sobą. Zresztą pisząc do Ciebie ustanowiłem ten nieszczęsny romantyzm jako cezurę, nie twierdziłem, że nic więcej dla Ciebie się nie liczy.

kobaian

Cizar

Ej, a ten Szubert to w sumie był jakiś zjeb, czy co, że go tak nie lubicie?

Niepokonany Herakles

Niepokonany Herakles

kobaian

Kapitan Wołowe Serce

kobaian

Niepokonany Herakles