Genesis

Kapitan Wołowe Serce

A ja od Genesis najbardziej lubię najebanego Noego z gołą fają i Chama. A poza tym Baranka, Lisa i Live (fajne, autentycznie rockowe granie).

megadziobak

kobaian

"Baranek" jest zdecydowanie za długi. Część piosenkowa jest dobra, część instrumentalna właściwie też, ale razem tego wszystkiego jest za dużo. Pamiętam, że kiedyś kończyłem ten album słuchać mniej więcej na "Carpet Crawlers". Nie żeby mi się nie podobało, ale po prostu mniej więcej w tym momencie traciłem ochotę na dalsze słuchanie tego rodzaju muzyki.

Aras

Spokojnie mógł z tego powstać album na jednym LP. Byłby bardziej spójny i mniej nudził. Osobiście wolę 2 nastepne bez Gabriela.

Kapitan Wołowe Serce

mahavishnuu

A ja by nie oddał ani minuty. Z latami ta płyta zyskuje jak dobre wino. Za pierwszym, piątym, dziesiątym przesłuchaniem człowiek stopniowo się dociera, coraz więcej w tej muzyce odkrywa. Za 20, 30 przesłuchaniem wchodzi jak miód. Mógłbym ją słuchać cały dzień bez cienia znużenia. Tylko nie wiem, jak to by było, gdyby ktoś aplikował ją sobie w ogromnych dawkach w krótkim okresie czasu. Pamiętam, że tak do końca przekonałem się do niej może po 10 latach słuchania. Pewnie, bardzo mi się podobała, tylko to nie była żadna rewelia. Podobnie miałem z "Wind and wuthering". To są takie bardzo wolno rozpuszczające się pastylki.

Filas

Dobra, "Opychanie Anglii" chyba jest obecnie moim ulubionym albumem, na równi z "Trespass".

Olek

Co jest dla was lepsze? Lata 80 Genesis czy Marillionu? Wybaczcie to troszeczkę bezczelne pytanie, ale niektórzy są w stanie ogłosić, że Marillion to post-Genesis z czasów Gabriela Very Happy

Carpetcrawler

Genesis przynajmniej niczego nie udawało i nie siliło się na bycie uważanym za mega poważnych artystów.

Olek

Skąd wiesz, że nie udawało? Dla mnie okres '80 w ich wykonaniu to skok na kasę, a na pewno w stronę komercji.

stary znajomy

Inspiracja gabrielowskim i wczesnocollinsowskim Genesis we wczesnej muzyce Marillionu jest oczywista. I jest to tak silne inspiracje, że nie sposób go nie zauważyć w ciągu pierwszych 10 sekund słuchania Misplaced Childhood. Muzyka ładna, przyjemna i wciągająca, ale absolutnie wtórna.

zuy_pan

Tylko, że jak grasz coś ewidentnie popowego, a 1 rzut ucha, to nie udajesz, że grasz nie wiadomo jak ambitny rock zakrywając się masturbacją, nadętą instrumentacją i klimatem, tak jak Marillion. Poziom jest ten sam, ale w Genesisie mniej jest po prostu nadęcia, granie popu, nic więcej.

Olek

Dlatego zestawiłem te dwa zespoły ze sobą. Wiadomym jest, że Marillion nie ma szans ze wczesnym Genesis. Chodzi mi o to który okres wolicie bardziej: Podróbę Genesis pod nazwą Marillion czy Genesis z czasów MTV.

PS: Wydaję mi się, że niesprawiedliwe jest zdanie, że Marillion robili z siebie mega poważnych artystów.

PS2: Nie odbierzcie mnie za jakiegoś fana Marillionu. Po prostu zetknąłem się z opiniami typu: "... sounds like a missing page in the Genesis saga from the Gabriel era." i chcę poznać wasze stanowisko Very Happy

stary znajomy

Dla mnie to raczej wczesnocollinsowskie Genesis z głosem stylizowanym na Petera Gabriela. A czy lepsze jest Marillion, czy popowy Genesis... Niewątpliwie Marillion posiada jeszcze to minimum ambicji, by tworzyć w miarę złożone, wielowątkowe utwory. Z drugiej strony, popowe brzmienie Genesis z lat '80 było raczej autorskim stylem tego zespołu, jego własnym stylem, a nie skopiowanym możliwie dokładnie od innego artysty. To przemawia na korzyść Genesis. Owszem, tandeta i komercha, ale ich autorska - wykreowali swoje własne, konkretne brzmienie. O Marillion powiedzieć tego nie można.

zuy_pan

Marillion to też tandeta i komercha, a do tego wtórna i nadęta.

Carpetcrawler

Wolę Genesis, bo wyczerpały im się pomysły na ambitne granie więc sobie odpuścili i zaczęli grać skoczne piosenki do radia, co im wychodziło nad wyraz dobrze. Natomiast Marillion na początku myślał, że potrafią grać ambitną muzykę, a tak naprawdę grali bardziej kiczowato niż Genesis. A gdy i im się pomysły wyczerpały to zaczęli grać pop w stylu Genesis, tylko wmawiając fanom, że to nadal rock progresywny. Ogień.

kobaian

Marillion nagrał jedną fajną płytę. Nie wybitną, ale fajną - nazywa się "Fugazi". Polecam. Wydaje mi się nie gorsza niż dokonania Collinsowskiego Genesis. Marillion nagrał jedną niezłą nawet suitę o nazwie "Grendel". Marillion miał bardzo ciekawego pod względem głosu i ekspresji wokalistę zwanego Fishem. I nic więcej dobrego o tej kapeli ja nie jestem w stanie powiedzieć.

"Misplaced Childhood" to nudny gniot definiujący w moim przekonaniu istotę neoprogresu - mieszanka popu, patosu i wydłużone na siłę niczym guma do żucia kompozycje. Nie jestem w stanie dostrzec na tej płycie nic progresywnego, i co więcej, mam wrażenie, że gdyby płyta była zbiorem po prostu pop rockowych kawałków w stylu "Lovender" byłaby dużo lepsza, a w każdym razie na pewno nie zasługiwałaby na miano jednej z najbardziej szkodliwych płyt w historii proga.

Filas

Chyba muszę dzisiaj władować sobie do głowy Baranka, w końcu może nadejdzie ten dzień.

Ech, na czym to ten Banks zacina miejscami... na ARP? Nie znoszę tego... Za to cała reszta mnie jak najbardziej przekonuje.

stary znajomy

Filas

Raz słuchałem do "Back in N.Y.C." i w sumie nic ponadto.