Janis Joplin, Wielki Brat i Towarzystwo Holdingowe

Kapitan Wołowe Serce

Biografia jest na [link widoczny dla zalogowanych] to się nie będę wysilał. Muzycznie jest to - z grupą Big Brother & the Holding Company - blues rock, acid rock, - solowo (czyli z Kozmic Blues i Full Tilt Boogie Band) głównie blues i soul. Nie jestem za dużym fanem, ale na forum o niej wątku nie było, no to żem założył. W zasadzie najchętniej słucham drugiej płyty Wielkiego Brata czyli Cheap Thrills. Najmocniejsze granie, dużo bluesa, dużo kwasowych gitar, fajne brudne brzmienie i świetne kompozycje - nie koniecznie ich, ale takie to było czasy, granie coverów było absolutną normą. Fantastyczny album, polecam wszystkim fanom klasycznego blues rocka (Led Zeppelin, Cream, Jimi Hendrix Experience). No i jeszcze nawet lubię Pearl, jej ostatnia płytę - drugą solową - której premiery Janis niestety nie dożyła. To jest już inna muzyka, taka stereotypowa Joplin, z pogranicza babskiego bluesa i soulu, bez szczególnego poweru, ale ładnie, nastrojowo, tak że przyjemnie się tej płyty słucha.

Dyskografia studyjna (z BB&HC i solowo):
1967 Big Brother & the Holding Company
1968 Cheap Thrills
1969 I Got Dem Ol' Kozmic Blues Again Mama!
1971 Pearl

Rune of Torment · Wysłany: Wto 18:17, 02 Marzec 2010 Temat postu:

Uwielbiam kobietę. I Got Dem Ol' Kozmic Blues Again Mama! najbardziej, bo tytułowy (no, prawie tytułowy) będzie do końca życia mi się przecudownie kojarzył z najlepszymi latami życia Cool

jaskółeczka · Wysłany: Śro 16:43, 31 Marzec 2010 Temat postu:

jezusie, jaki ona miała głos!
wariatka

thon022 · Wysłany: Śro 21:03, 31 Marzec 2010 Temat postu:

Dobrze że trafiła do zakładki blues rock, bo blues to niezwykle emocjonalna muzyka, taka jak twórczość JJ. Rzadko jej teraz słucham, bo jest to dla mnie dość przygnębiające doświadczenie. Znając jej biografie wiem, że emocje które przekazuje nie są udawane, że była naprawdę nieszczęśliwą osobą ze zranioną duszą. Ten histeryczny często śpiew to wołanie o akceptacje, o zrozumienie. Do końca była poniżana, traktowana lekceważąco. Pod koniec życia niektóre jej występy odwoływano, bo nieodpowiedzialni organizatorzy coś zapieprzyli i o występach niewiele osób się dowiedziało. Nawalała frekwencja. W latach 60-ych artystów rockowych traktowano jeszcze jak frajerów, no ale zespoły to byli faceci, taki Keith Richards czy Peter Grant byli w stanie po prostu wpierdolić głupim patafianom, a co mogła ona? 2 tygodnie po śmierci Jimiego Hendrixa spisała testament. 3 dni potem nie żyła. Przypadek? ... może ...

"...Na scenie kocham się z tysiącami ludzi, ale do domu wracam sama..."

Lalena

Janis Joplin fenomen na scenie rockowej. Mocny głos, wielki talent sprawiły ze ta brzydka kobieta wybiła sie. Jedna z największych wokalistek w historii muzyki rockowej/bluesowej. Gdyby zaczynała kariere teraz pewnie ze wzgledu na swój wyglad nie wybiłaby sie i świat nie poznałby jej.

Carpetcrawler

Spoko babka z niej była, obdarzona mocarnym głosem naprawdę. I płyty całkiem przyzwoite nagrała. Nie żeby mnie to jakoś zachwyciło, ale zła to muzyka na pewno nie była.

Enough

Dobrze ze była, bo niestety teraz nie rzadkością jest ze kobieta w zespole rockowym tak oryginalnie śpiewała!

suckinsyn

od kiedy ona była w zespole? Projekt Janis Joplin to solowa kariera z muzykami studyjnymi.

Enough

Źle się wyraziłam, chodziło mi bardziej o to że nie podoba mi się jak śpiwa wiele artystek rockowych, które występują w tychże zespołach.

Rune of Torment

E tam rzadko, po prostu o nich nie słychać.

Enough

Podoba mi się na przykład głos córki Stinga, tylko że ma jak dla mnie słabe kompozycje.

anolik

uwielbiam jej głos - przeszywający!

mumukuku

Ach kocham Janis, stworzyła na prawdę piękne ballady i legendarne piosenki, które zna cały świat. Słuchajac jej pięknego głosu można się na prawdę odprężyć, mi jej piosenki dają pozytywnego kopa!!

Pawliq88

Bardzo lubię Janis szczególnie jej solowy album Pearl, fajne są też występy z brotherem : Live at Winterland czy In concert

Carpetcrawler

A Cheap Thrills znasz?

Pawliq88

Tak posiadam ją nawet Smile

Carpetcrawler

Pawliq88

Pawliq88

krótka recenzja koncertu towarzystwa holdingowego Live at Winterland 1968:

[link widoczny dla zalogowanych]

Janis Joplin with Big Brother and the Holding Company - Live at Winterland to wydawnictwo koncertowe zawierające występ grupy w San Francisco z dwunastego kwietnia 1968 roku. Jakość nagrania tego live prezentuje się dość dobrze jak na końcówkę lat sześćdziesiątych. Wersja na CD remasterowana przez wydawnictwo Columbia/Legacy w 1998 roku oferuje ponadto ciekawy booklet kolekcjonerski prezentujący zdjęcia, oraz trochę informacji na temat historii zespołu.

Live at Winterland był jednym z ostatnich występów ,,Brothera" przed odejściem Joplin. Początek 1968 roku to okres stopniowego pogarszania się stosunków pomiędzy jego członkami, którego skutkiem było rozpoczęcie przez Janis solowej kariery(szkoda że takiej krótkiej, owocującej nagraniem tylko dwóch albumów). Mimo napiętej sytuacji występ w San Francisco stoi na niezłym poziomie.

Zespół Big Brother and the Holding Company stanowili w tym czasie:
James Gurley - gitara
Janis Joplin - wokal
Sam Andrew - gitara
David Getz - perkusja
Peter Albin - gitara basowa

Sami instrumentaliści zaprezentowali się raczej przeciętnie, aczkolwiek nie można zarzucić im jakichś poważnych błędów technicznych poza fałszowaniem wokali wspomagających. Odniosłem także wrażenie znużenia podczas odgrywania solówek gitarowych w niektórych utworach. Natomiast jeśli chodzi o samą Janis Joplin - brzmi rewelacyjnie. Jej głos jest potężny, porywający, elektryzujący słuchacza swoją mocą i natężeniem. Chwilami co prawda zdarza się wokalistce nie czysto wejść, ale te drobne niedociągnięcia nie wpływają negatywnie na odbiór wokalizy.

Należy się kilka słów na temat doboru repertuaru. Dostajemy kilka utworów z pierwszej płyty ,,Brothera". Są to: Bye Bye Baby, Easy Rider, Light Is Faster Than Sound, Down on Me. Ten ostatni wypada z nich chyba najciekawiej. Dalej mamy prezentacje utworów które dopiero w miesiąc później zostały wydane na płycie Cheap Thrills (prace nad nagraniem tego albumu trwały od marca do maja 1968 roku). Mamy przyjemność posłuchać więc wykonań: Combination of the Two, I Need a Man to Love, świetnie relaksującego Summertime (z repertuaru George'a Gershwina). Także bluesowego(nieco nudnego i ciągniętego jedynie przez wokal Janis) Ball and Chain, w końcu utworu który stał się ponadczasowym hitem i swego rodzaju osobistą wizytówką Joplin: Piece of My Heart.

Na koniec krótko podsumuje. Na Live at Winterland nie ma pięknych melodii i gładko brzmiących solówek gitarowych (poza wyjątkami w rodzaju Summertime) . Brzmienie instrumentalne jest raczej brudne i szorstkie. Jest za to spory ładunek energii przekazywany umiejętnie przez nie jednokrotnie wydzierającą się Janis. Polecam zdecydowanie jeśli ktoś lubi klimat hipisowski i kobiecy wokal z mocną chrypką balansujący na granicy krzyku. Ostatecznie oceniłbym wysoko.

Pawliq88

właśnie słucham sobie na wielkim kacu cheap thrills, do tego popijając piwko - dobrze wchodzi