Album roku 1967

zuy_pan

A można przyznawać ujemne punkty?

Uziman

Z lekkim zastanowieniem, ale jednak Hendrixowe Doświadczenia- ARE YOU EXPERIENCED.
Za co?
Za perfekcyjny riff i tematykę purple haze (chyba mój ulubiony riff w ogóle)
Za rozbrajającą solówkę z depresji maniaka, dosyć prosta ale jaka świetna!
Za zmienienie z bluesa na psychodelię hej dżoł z solówką którą jimi często grał na zębach
Za dziwne i pokręcone are you experienced
Za motywujące stone free
Za wokal z foxey lady
i oczywiście za idealnego bluesa i płacz gitary w red house.

Nie jest to może najlepsza jakościowo czy technicznie płyta, ale ma tak wiele emocji, pasji i kopa że nie mogło być innej decyzji. Nie zapominajmy że to debiut najlepszego gitarzysty świata.

John Cipolina

Ale my się bawimy w wybór 30 płyt. Smile

Teraz jest okres na dosłuchanie albumów potem wysyła się tylko i wyłącznie prowadzącemu swoją listę. Dokładne zasady są w osobnym temacie.

Tak poza tym, to np. mnie osobiście z płyty Hendrixa najbardziej podoba się Foxey Lady i Red House, to pierwsze głównie za to czadowe wejście, drugie oczywiście za świetnego slow bluesa.

Uziman

Wiem o tym Very Happy

Po prostu napisałem o swojej ulubionej płycie z zestawienia. Wysłałem już liste do wodza.

zuy_pan

A znasz wszystko co było na liście chociaż?

Uziman

Nie. Ale jestem w trakcie zagłębiania się w ten rok. Wydaje mi się jednak, że nic nie zmieni moich typów, gdyż mam z nimi bogate wspomnienia. Co prawda nie zagłosowałem na 30 płyt, bo wg nie nie zasługują, zagłosowałem na trochę mniej.
Jeżeli jednak coś z tego czego nie znam jest strasznie genialne, trudno, będę miał nauczkę w przyszłości.

zuy_pan

Nie wiem co znasz, ale naprawdę po to jest czas do kwietnia, żeby poznawać płyty. Cała ta zabawa na tym polega, że poznajesz przez 3 miesiące kilkadziesiąt nowych płyt, przypominasz sobie te które znasz i decydujesz kilka dni przed deadlinem, nawet Kapitan sobie jeszcze przypomina chyba co niektóre tytuły. A ty zagłosowałeś na 20-25 albumów z 40 które znasz i to bez ogarnięcia nawet tego co jest tutaj w temacie. Chcesz wejść w zabawę, to posłuchaj płyt, ja pewnie znam więcej od ciebie, a i tak znalazłem kilka płyt które na pewno wskoczą do pierwszej 5, jak nie 3, więc sorry, podejdź do tego na poważnie.

Uziman

Może masz rację, trochę się zagalopowałem, po prostu nie lubię odkładać czegoś na później. Widać muszę trochę spokornieć...

John Cipolina

Traffic - Mr. Fantasy - trafia do mnie ta muza. Jeszcze płyty nie skończyłem a już takie odczucie przyjemne. Może dlatego, że z Winwoodem spotkałem się już przy Blind Faith, chociaż nie wiem czy jego obecność tak mocno by działała w obu przypadkach.

Buffalo Springfield - Buffalo Springfield Again - a tu przeciwnie, słuchałem tego z pinć razy i nadal się czuję jakbym słuchał drugi raz.

Kapitan Wołowe Serce

John Cipolina · Wysłany: Wto 00:38, 04 Marzec 2014 Temat postu:

Spoko, przesłucham. Chociaż akurat potem Buffalo Springfield posłuchałem jeszcze ze dwa razy i jako tako weszło. Oczywiście nie zamierzam na tym poprzestać. Generalnie to ja z żadnym nowopoznanym albumem się nie rozstaję po kilku odsłuchach.

Jazz Meets India - przyjemny album. Chociaż nie klei się to tak stylistycznie jak np. takie Shakti. Shakti dla mnie brzmi zupełnie naturalnie i nie czuję tego, że to teoretycznie jest jakaś dziwaczna synteza. Tutaj natomiast łatwo ten jazz jak i muzykę indyjską wyodrębnić. No, ale wstępnie słucha się wporzo.

W przypadku Moody Blues za szybko się chciałem podzielić wrażeniami, bo teraz generalnie oceniam pozytywnie ten album i uważam, że pewnie szacun mu się należy.
Orkiestracja nadal kojarzy się z Disneyem, jest naiwna, cukierkowa, kiczowata itd. itp., ale jednak przeważa na tym albumie rock. Orkiestra głównie sprowadza się do roli klamry i przejść między utworami. A ten rock to momentami niezły jest. Koncept wydaje się dużo silniejszy niż na takim Sierżancie Pieprzu, zwłaszcza najbardziej przemawia do mnie finał. Wydźwięk "Nights in White Satin" jest dużo mocniejszy w kontekście całego albumu i jego umiejscowienia.

gery · Wysłany: Pon 18:57, 10 Marzec 2014 Temat postu:

Freddie Hubbard - Blue Spirits - sympatyczne jazzowanie, ktoremu warto pare punktow przyznac

gharvelt · Wysłany: Wto 20:12, 11 Marzec 2014 Temat postu:

Zauważyłem, że "Conquistador!" Cecila Taylora oraz "Thoughts of Emerlist Davejack" The Nice są teraz na RYMie oznaczone jako płyty wydane w 1968. Jak koniec końców uznajemy, wliczają się do plebiscytu 1967 czy nie?

John Cipolina · Wysłany: Wto 23:09, 11 Marzec 2014 Temat postu:

Kwestia Cecila Taylora była już rozstrzygana:

mahavishnuu · Wysłany: Wto 23:30, 11 Marzec 2014 Temat postu:

Debiut The Nice to oczywiście rocznik 1967 - w prasie muzycznej, książkach na temat rocka progresywnego czy też wydawnictwach o charakterze encyklopedycznym zawsze podawano właśnie taką datę. W Internecie na co bardziej wiarygodnych stronach jest podobnie. Po prostu, zawsze gdzieś można znaleźć jakiś błąd. Na RYM takie się czasami zdarzają.

Kapitan Wołowe Serce · Wysłany: Wto 23:37, 11 Marzec 2014 Temat postu:

Debiut The Nice jest spoczko, za to jak usłyszycie Ars Longa Vita Brevis to będziecie robić pod siebie z przerażenia. Ja się zesrałem. Naprawdę

John Cipolina · Wysłany: Wto 23:57, 11 Marzec 2014 Temat postu:

Chętnie się zesram w następnym roku. Tylko czym się przerazimy? Emerson daje popalić czy że taki dobry ten album? W ogóle 1968 to już będzie dużo mocniejszy rok dla rocka, nie mogę się doczekać.

Na debiucie The Nice jest taki kawałek "Rondo", który przypomina mi o innym utworze, z którego się niedawno naśmiewałem. No, ale tu występuje w charakterze proto-symfonicznego rocka, to przymykam ucho. Poza tym takie nawet fajne to to.

Tak przy okazji, Kapitanie, czemu aż tak nisko oceniłeś album The Who Sell Out? Very Happy

Mi się wydaje, że to jest raczej lepsze niż gorsze, ale może poczekam na Twoje argumenty,

Kapitan Wołowe Serce · Wysłany: Śro 00:06, 12 Marzec 2014 Temat postu:

gharvelt · Wysłany: Śro 00:09, 12 Marzec 2014 Temat postu:

Debiut The Nice oczywiście lepszy niż ich następne dzieło, choć ja słuchając Ars Longa Vita Brevis nie miałem żadnych problemów gastrycznych Wink

Kapitan Wołowe Serce · Wysłany: Śro 00:24, 12 Marzec 2014 Temat postu:

68 był chyba najlepszym rocznikiem dekady. A już szczególnie dla szeroko pojętego rocka. Music From Big Pink, Cheap Thrills, Twain Shall Meet, Strictly Personal, Wheels of Fire, Gris-Gris, Anthem of the Sun, Electric Ladyland, H.P. Lovecraft II, Marble Index, Balaklava, Saucerful of Secrets, Beggars Banquet, Soft Machine I, Ultimate Spinach, USA, White Light / White Heat i kilkadziesiąt innych - a gdzie jazz, gdzie inne rzeczy?