Komputerowe gry a sztuka wysoka

Filas

Właśnie...

lomyrin

Bo te gry i sztuka to nie bardzo się kleją. Nawet w kontekście tego co napisałeś o grach horrorach. Nigdy przy graniu w jakąkolwiek grę nie doświadczyłem tego co zdarza mi się doświadczyć przy słuchaniu muzyki, bądź czytaniu poezji. Zbyt przyziemne to jest.
Chyba, że mówisz o "sztuce straszenia", ale to by był taki kaliber jak sztuka odlewnictwa, czyli po prostu umiejętność.

Filas

To raczej te konkretne 'gry' są zbyt przyziemne, albo masz do nich złe podejście - nie wiem. Problem w tym, że faktycznie - nic mnie nigdy jeszcze tak nie rzuciło na kolana swoim artyzmem, żebym mógł gry nazwać sztuką, chociaż podejrzewam, że gdyby nie inwestować w stare gówniane marki to byśmy mieli tego całe tabuny. Poza tym nie znam środowisk indie, mimo wszystko. Całość tak czy siak jest zgrywana pod gameplay i to jest kluczowy element gier. Rzeczy takie jak "Heavy Rain" chciały tanio, poprzez 'urwanie' nieliniowości udawać sztukę, poprzez zbliżenie do konwencji filmowej - efekt jest taki, że nie ma ani interaktywności, ani prawdziwego filmowego klimatu.

Rune of Torment

John Cipolina

No gry to rozrywka, ale potencjał do zdobycia tytułu XI muzy istnieje. Ale wiadomo też, że rozrywka może być mniej lub bardziej ambitna, np. Planescape: Torment czy taki Fallout. A Heroesy to dla mnie taki Camel. : ) Powiem wam, że dla mnie Age of Wonders > Homm > Disciples. Homm 3 to taka bardziej rozbudowa gra planszowa, gdzie liczą się przygody i klimat i trochę zarządzania głównie pod kątem zasobów. Natomiast jako gra strategiczna czy taktyczna niedomaga na tle np. AoW.

Corporal Greg

Osobiście preferuję gry bardzo proste, prymitywne, a wręcz głupie. Granie w odróżnieniu od muzyki, literatury czy filmów jest dla mnie totalną rozrywką tylko i wyłącznie dla zwyczajnej frajdy, a raczej w większości przypadków - zabicia czasu.

megadziobak

Zagrałem w The Walking Dead i myślę, że ta gra bliska jest tego aby uznać ją za dzieło sztuki (może nie wysokiej ale jednak). Otóż został w niej wyeksponowany element niedostępny dla takich dziedzin jak literatura czy film, czyli (o czym pisał też Rune) WYBÓR. Może i jest to tylko iluzja wyboru (w końcu niemożliwe jest stworzyć grę, w której fabuła znacząco zależy od gracza a przy tym jest spójna i dopracowana) ale ta iluzja naprawdę sprawia wrażenie realnej, o ile nie zagrasz drugi raz i nie zaczniesz się zastanawiać "co by było gdybym postąpił inaczej" (mamy spory wpływ na różne zdarzenia, ale co jakiś czas pojawia się sytuacja, której za nic nie moglibyśmy uniknąć). A wybory bywają naprawdę trudne, w dodatku podejmowane pod wpływem emocji - zdarza się, że mamy kilka sekund na zdecydowanie, komu pomóc, a kogo zostawić na pastwę żywych trupów. I właśnie tutaj ujawnia się potęga tej gry - potrafi niesamowicie zaangażować emocjonalnie gracza, co jest nieosiągalne dla innych dziedzin sztuki (a przecież niektórzy uznają za główną funkcję sztuki wzbudzanie emocji). Potrafi nawet wzbudzić poczucie winy i zmusić nas do żałowania swoich decyzji.

The Walking Dead to w pewnym sensie film (i to film o świetnej fabule, bohaterach i dialogach), ale nie pozostawiający "widza" biernego, wręcz przeciwnie - angażujący go bez reszty, w sposób dla zwykłego filmu niemożliwy. To co czyni dzieło sztuki z tej gry jest zawarte w całej grze - nie jest to przemycanie sztuki do gry np. w filmowych wstawkach albo muzyce. Jest to wykorzystanie tego, w czym to medium ma przewagę nad innymi.

Filas

A ja dzisiaj pograłem w To the Moon, bo było w CDA. Prawie płakałem miejscami. TWD czeka na ogranie.

Rune of Torment

Megadziobak dostrzegł światło.

Cizar

Ja od kilku dni sobie Heroesy postanowiłem odświeżyć - II i III. Tak dzisiaj właśnie sobie umiliłem wieczór. Całkiem spoczko mapa była, ale wystarczyło znaleźć dwa obeliski i graal na wyciągnięcie ręki, przez co gra była krótka i trwała 1 h 20 min (słownie: jedną godzinę i dwadzieścia minet). Pozdrawiam.

Filas

Ja się zaś nie zgodzę - znajomy pisał mi swego czasu o grze, gdzie goście tak dopracowali algorytmy, że na ich bazie otoczenie samo żyje i tworzy organizmy X funkcjonujące w środowisku A. To jest jak najbardziej do zrobienia - to, czyli gra, która niezależnie od wyborów będzie się kleiła i trzymała kupy. Zamiast pisać skrypty i scenariusze trzeba by było wtedy naprawdę mocno skupić się na pisaniu algorytmów z zależnościami, a reszta potoczy się sama. Innymi słowy - opisać nie konkretne działania, ale co do nich prowadzi. Niby to samo, a uwierzcie mi - w istocie wcale nie. Gracz MUSI (podkreślam - MUSI) być twórcą wydarzeń, a praktycznie ŻADNA obecna gra tego nie chce zaoferować. Najlepiej pod tym względem wypadają gry kompletnie losowe.

zuy_pan

Na razie wydaje mi się, że możliwości sprzętowe przeciętnego użytkownika komputera są za małe do czegoś takiego, ale to kwestia czasu, bo rozwój jest przecież niesamowicie szybki.

Filas

Eeeeeeeeeeeeeeeeee owszem, ale gdyby tak patrzeć na wszystko, to tak naprawdę niczego nie powinniśmy rozwijać. Przeciętny user wymieni sprzęt, jak wyjdzie coś, co go do tego zmusi - serio.

zuy_pan

Chyba czegoś nie złapałeś, ja piszę, że na razie nikt by tego nie kupił, bo komputery tego nie ogarniają, a przeciętny użytkownik to też taki, który używa dość topowego sprzętu, bo bardzo wielu "graczy" często zmienia komputery, tylko, że nawet topowy sprzęt z tych łatwo dostępnych dla każdego (bez podkręcania i jakiś ogromnych pieniędzy) to na coś takiego chyba za mało, ale jeszcze może 3-4 lata i każdy będzie miał w domu komputer który pozwoli takie coś stworzyć i w dużej ilości sprzedać.

Olek

The Blinding of Isaac jest grą zręcznościową, która ma bardzo dużo nawiązań do biblii. Jednakże nie są to tak oczywiste nawiązania, nawet sama historia jest nawiązaniem do jakiejś biblijnej przypowieści. Mimo tak poważnego, zdawałoby się, tematu strzelamy w grze do gówna z którego wypadają monetki i zabijamy muchy, które tego gówna pilnują. Myślicie, że to jest już pewien rodzaj "sztuki" czy jedynie prowokacja?

Filas

Na konsoli można wykrzesać dużo więcej niż z PC tylko dlatego, że ktoś to optymalizuje, a konsole są o wiele razy słabsze. Wniosek z tego jest prosty: optymalizacja jest kluczem do wyciągnięcia maksimum potencjału, a co dalej idzie - dałoby się to zrobić już dzisiaj.

Cizar

O czym Wy w ogóle mówicie? Ja tam wolę po raz wtóry zebrać drużynę i wyruszyć w drogę, co właśnie robię :F

John Cipolina

Fczym?

Cizar

No jak to w czym? W baldurze oczywiście Wink

John Cipolina

Aha, jakoś nie przepadam. I część prawie ukończyłem, a drugiej nie mogę nawet zacząć. Jedne z niewielu powszechnie chwalonych gier, które mnie nie porwały.