Pink Floyd

Kłopoty z Myszami

Doggod (i inni), przepraszam, ale dałeś się złapać w pułapkę zastawioną na Kombajna, który znowu się wywinął, ale myślałem, że ironia, była aż nadto czytelna? Niestety nie ma emotikonu oznaczającego ironię i sarkazm Smile

https://www.youtube.com/watch?v=AmD8y0PJ2Vo
ok. 30 sekundy Smile

Pierwsze dwie płyty, a zwłaszcza Piper są beznadziejne, z drobnymi wyjątkami (Interstellar, Spodek i.t.p.). Strasznie mnie wkurza, zauważalne w ostatnim czasie w mediach czynienie z Syda jakiegoś boga i promowanie go.

Ogromnie irytuje mnie to co wypisuje Towarzysz Kombajn, takie gupstwa, że Pink Floyd z lat 70 to taka dziecinada, jakieś tam blusiki rozciągnięte, ale jeszcze w latach 60 to nie było tak źle, ho, ho, wtedy to grali!!! Człowieku, kurwa, ogarnij się.
Pink Floyd wydali w latach 70 pięć absolutnie wybitnych ponadczasowych albumów, które zainspirowały miliony ludzi na całym świecie. Płyty te będą słuchane za 300 lat i dalej będą uważane za arcydzieła. To są muzyczne archetypy, stąd tyle dalszych odwołań i cytowań. Ile potrafisz wymienić płyt, które w 1977 r. zawierały trzy ponad 10 minutowe utwory i sprzedały się wtedy w milionach egzemplarzy??? To jest jakieś iście na kompromis, uważasz? Nagrać 17 minutowy kawałek z antyestablishmentowym tekstem?

Abstrahując od Twoich uprzedzeń, które bazują wyłącznie na licealnej zasadzie "muszę wymyślić do słuchania coś dziwniejszego niż oni, to będę gościem" Pink Floyd mieli jeszcze jedną gigantyczną przewagę, o której niektórzy dziś zapominają. Ich płyty nagrane wtedy, w latach 70 brzmiały fenomenalnie. Nikt nie miał takiej jakości dźwięku. Tak było wtedy, i tak zostało do dziś. Na niczym innym nie testuje się lepiej nowego sprzętu niż na Floydach. Tu nie chodzi o same piosenki, ale o kosmiczną jakość ich nagrania. Dziś nikomu nie chciałoby się bawić rok nad jedną płytą, żeby uzyskać tak niezwykłe brzmienie.

Ostatnio zaskoczyłem sam siebie: słuchałem sobie po raz milionowy Another Brick part II i choć przecież znam to na pamięć, to usłyszałem tam zupełnie pod spodem jeszcze kolejne ścieżki, których wcześniej nie słyszałem. To powoduje, że nawet po latach można sobie tych płyt słuchać, ciesząc się choćby z takich drobnych smaczków oraz fenomenalnej jakości samego dźwięku.

Myślę, że to jest tak, można sobie słuchać różne francuskie awangardowe zespoliki sciągniete z netu, krautrocki i italorocki, ale jak sobie potem człowiek odpali z powrotem czy to Dark Side, czy takich Animalsów to uświadamia sobie, że to jest lata świetlne przed wszystkim.

A to mój ulubiony utwór z Animalsów

https://www.youtube.com/watch?v=3-oJt_5JvV4

zuy_pan

No nieźle, nieźle, a pewnie z winyla jest jeszcze lepsza jakość, nie?

Skrzypłocz

doggod

Chili

Mi się wydaje w ogóle, że Floydzi na Wish You Were Here zaczęli się wypalać i tracili swoją unikalność.

kobaian

Filas

Malkolit

Też tak sądzę, Floydzi to świetny zespół na początek przygody z progiem, ale nikt ich tu nie stawia za absolut (choć jakby teksty wielu innych kapel były na poziomie tych Watersa to by było lepiej).

che

kobaian

Filas

Dopatrywanie się "Phaedry" w "On The Run" to grube przegięcie pały.

kobaian

Malkolit

Przyznaję, że nieco przejadła mi się ta estetyka i brzmienie, za długo już tego słucham. Lubię Dark Side, ale trochę już nuży (nie podoba mi się tylko ta słynna wokaliza, moim zdaniem jest przeceniana). Z ważnych albumów wymieniłbym jeszcze Ścianę, choć tam rolę grają nie tylko kwestie muzyczne (ale pod względem konceptu Waters stworzył piękne dzieło). W ogóle The Wall była pierwszą płytą Floydów, którą poznałem, wtedy miałem te paręnaście lat i nie rozumiałem jej. Dziś uważam, że nadal się broni.

doggod

MadziaHuzarZKosmetologii

Oto streszczenie wszystkich polemik z Myszami/doggodem:

Filas

doggod

Filas

"Pierwotne, analogowe brzmienie" jest kiepskie i nie istnieje coś takiego, jak 'brzmienie cyfrowe', wydania MFSL są najbliższe czemuś słuchalnemu, ogółem reszta wydań ssie dydąga i powiewa.

doggod

Filas

MFSL jest bardzo dobry, bo jest klarowny i przejrzysty, jedyne wydanie, co do którego można powiedzieć, że słychać naprawdę sporo. Brzmi jak ocena subiektywna, lecz na pewno nie jest oparta na brakach poznawczych - po prostu innym wydaniom zdecydowanie brakuje definicji i są źle wyciągnięte.

Analogowe brzmienie może być 'całkiem spoko do słuchania', ale - chyba to była wypowiedź Roberta Frippa - sprzęt analogowy był problematyczny dla tych, którzy mieli jasną wizję tego, jak chcą brzmieć, a nie mieli akurat ochoty brzmieć tak, jak sprzet brzmiał sam z siebie.