Gryphon

John Cipolina

Gryphon - folk rock, muzyka dawna, progresywny rock z Anglii z lat 70.
Znam nie od dziś "Red Queen to Gryphon Three". Tam są 4 średnio 9 minutowe utwory opierające się na muzyce dawnej, grane są po części na archaicznych instrumentach, oczywiście też na takich, które jeszcze nie wyszły z użycia, ale też na najmodniejszych w tamtym okresie instrumentach rocka progresywnego czyli np. bzyczący syntezator, gitara basowa z wah-wah itp. Opis ten może wskazywać na dosyć dziwaczną, eklektyczną muzykę, ale jak dla mnie całość brzmi naturalnie, no i jest to po prostu fajna, oryginalna płytka z półki (folk) rocka progresywnego.

Liczę też na wypowiedzi osób, które lepiej znają Gryphona, bo pewnie wspomniany album tematu nie wyczerpuje.

Kapitan Wołowe Serce

Red Queen to Gryphon Three poznałem jak głębiej wchodziłem w progra, a więc już parę ładnych lat temu. Nie rusza mnie to zupełnie. Może prog folk jest nie dla mnie? Bo w sumie wiele ważnych dla tego nurtu kapel kompletnie mi zwisa. W każdym razie Gryphon jest właśnie jedną z nich. Doceniam za oryginalność, ale jeśli kiedyś poznam jeszcze jakąś ich płytę, to raczej ze względów zbieracko-szperackich, nie dla samej przyjemności słuchania.

John Cipolina

Kapitan Bomba

To coś w stylu Jethro Tull?

John Cipolina

Nie, z JT mają niewiele wspólnego. Oni czerpią głównie z muzyki dawnej. Bardziej porównałbym ich do Genesis w sensie grania "na klasycznie", ale też nie jest to jakieś bliskie podobieństwo. Najlepiej chyba posłuchać: http://www.youtube.com/watch?v=p1x58IH5DQ8

Kapitan Wołowe Serce

Kapitan Bomba

Dzięki. Posłuchałem trochę. Szału rzeczywiście nie ma, bo mną to nie wstrząsło, ale nawet fajne.

John Cipolina

Bo właściwie Gryphon nie jest oryginalny w ten sposób, który mógłby szokować. Oni raczej wyróżniają się przez swój obszar inspiracji - muzykę dawną. Red Queen to Gryphon Three jest tylko i aż bardzo dopracowaną i dopieszczoną realizacją ich muzycznej koncepcji. Muzyka nie jest właściwie trudna, to nie żadna awangarda, harmonie są raczej typowe, mimo tego potrzeba czasu, żeby docenić wszystkie smaczki. Np. w jednym utworze pojawia się jednorazowo parsknięcie konia, wkomponowane jest rytmicznie jak instrument perkusyjny, a jednocześnie to parsknięcie dodaje coś do treści utworu. Jeśli dany motyw trwa dłużej w utworze lub wraca, wykonywany jest na innych instrumentach. W jednym utworze słychać na zmianę eee... krzywułę, flet prosty, gitarę elektryczną na cleanie, gitarę basową, gitarę akustyczną, przesterowane gitary (rzadziej), organy. Nudy pod tym względem nie ma. Album znam bardzo długo, a jeszcze niedawno zauważyłem coś nowego. Chociaż Gryphona nigdy nie wałkowałem intensywnie. Raczej raz na jakiś czas. Dopiero niedawno sobie o nich przypomniałem. Odświeżyłem RQtGT i stwierdziłem, że to kurczę dobre jest.

Jarczyslaw

Powiem Ci Menelkirze, że to całkiem ciekawe co wrzuciłeś (mówię o linku z yt). Nie ma tu fajerwerków ale miło się tego słucha, praktycznie od pierwszego razu Smile

John Cipolina

To był pierwsza ćwiartka albumu. Jeśli to Ci się podobało, reszta też powinna, bo album jest równy.

John Cipolina

Dosłuchałem sobie też albumu "Midnight Mushrumps" i mogę powiedzieć, że to już osiągnięcie o oczko niższe. Pewnie musieli postawić ten krok przed "Red Queen to Gryphon Three", ale to już niekoniecznie jest na tyle fajne, żeby progowi wymiatacze mieli się po co z tym zapoznawać (w tym sensie, że wystarczy RQGT). Aranżacje są mniej urozmaicone a tytułowa suita (?), odnoszę wrażenie, że momentami rozciągnięta trochę na siłę i trochę jakby mniej treściwa czy spójna. Jakkolwiek album nie jest zły, jeśli komuś mało takiego pomysłu na muzykę po jednym albumie, to ten jest na odpowiednim poziomie, żeby się dało posłuchać z przyjemnością.

A i po przemyśleniu, temat zdecydowanie bardziej nadaje się do działu z progresem, bo zespół raczej należałoby zakwalifikować jako symfoników niż progresywny folk.

mahavishnuu

John Cipolina

Hmm, posłucham debiutu. Zaciekawiłeś mnie.

mahavishnuu

Ich pierwsza płyta jest dość specyficzna. Mało na niej jeszcze klimatów progresywnych czy też nawet szerzej rockowych. Szkoda, że nie próbowali dalej eksplorować takich klimatów, bo w sumie byli jedyną grupą, która robiła to w takim szerokim zakresie. Uderzając mocno w stronę progresu stali się jednym z wielu takich zespołów. Ta pierwsza płyta, jak by ją nie oceniać, była jednak świadectwem tego, że mieli oni silną tożsamość stylistyczną. Potem to wszystko zaczęło się rozmywać.

Kapitan Wołowe Serce

Posłuchałem w końcu debiutu. Rzeczywiście są na nim bardzo daleko idące odwołania do muzyki średniowiecznej, problem w jakości przedmiotu tych odwołań. W średniowieczu na płaszczyźnie muzycznej wbrew pozorom działo się dość sporo, więc naprawdę jest się czym inspirować. Gryfon wybrał pieśni trubadurów i ewentualnie ars nova (z tego co zdążyłem się już zorientować jest to chyba najmniej interesująca odmiana muzyki średniowiecznej).

Oczywiście Gentle Giant także odwoływali się do tych nurtów (choć nie tylko, bo także do ars antiqua), ale reprezentowali przy tym nieporównywalnie wyższy poziom wszystkiego. Różnica jest taka, jak między Mistrzem Leoninem, a grupą trubadurów z podrzędnego dwora.

Tak więc jestem w stanie docenić sam fakt zainteresowania Gryphona muzyką dawną, ale w ogóle, nie w szczególe. Średnie to jest i tyle.

kobaian

John Cipolina

Kapitan Wołowe Serce

lomyrin

http://www.youtube.com/watch?v=6rf5uAnoQYc&list=PLC3B1466D7C40FD62

Kapitan Wołowe Serce

Oprócz mszy nostre dame de Machaut tworzył jednak dość świecką muzykę. Poza tym znowu - czy ta msza jest równie piękna jak dzieła Hildegardy z Bingen, czy Leoninusa? Moim zdaniem zdecydowanie nie.