Album roku 1969

Doctor Sardonicus

Wyżej niż debiut Crimso? Buntownik z ciebie. Smile

kobaian

Doctor Sardonicus

Wiesz, ja wcale nie uważam debiutu za najlepszą płytę KC. Zdecydowanie wolę posłuchać Lizarda, Islands, Larksa, SaBB czy nawet kolorowej trylogii. Jednak debiut to bardzo ważna płyta, godna wysokiego miejsca choćby dlatego, że jest tam Schizofrenik. U mnie na pewno będzie wyżej od Walentynek, chociaż nic do nich nie mam.

Olek

kobaian

Doctor Sardonicus

Schizofrenik wcale nie jest taki "zwykły". Wystarczy posłuchać wykonań na żywo, na przykład z The Great Deceiver wersja jest genialna. Przecież to świetny kawałek, nie można go tak obrażać. Zakończmy tą dyskusję, która do niczego nie prowadzi. Razz

zuy_pan

Colloseum? Ci piekielni nudziarze? Debiut to jest jak dla mnie płyta tak cholernie nijaka, że rzadko co może być bardziej nijakie i bez wyrazu w "progresywnym" graniu, poziom jakiś rumuńskich progowców, ratuje ich tylko to, że nagrali tę płytę w 1969 a nie np w 1972, gdyby nagrali taki album zaledwie kilka lat później można by ją wsadzić do wora z napisem "3 liga". Suita Walentynkowa jest kilka klas lepsza, ale ciągle nudzi mnie cholernie i nie widzę w tym żadnego super grania, podchodziłem do tej płyty już masę razy, bo znam ją od 2 czy 3 lat, ale o ile z Yesami i takimi rzeczami mi się udało w końcu przemóc i nawet polubić niektóre ich albumy, o tyle tych nudziarzy z Colloseum nie jestem w stanie ciągle znieść bez znudzenia.

A z innej beczki:
Jest sobie taka płyta Eryka Dolphiego pod tytułem Iron Man i to z jednej strony naprawdę dobre jazzowe granie, z tym, że jak na 1969 rok przestarzałe, bo tak się grało gdzieś koło roku 1962, a w 1969 już raczej nikt z czołówki takich płyt nie nagrywał, sporo się wyjaśniło gdy sprawdziłem, że jest to płyta nagrana w 1963 roku, a wydana dopiero w 1969, na 1963 to świetna płyta, w 1969 chyba nie zasługuje na pierwszą 30, wszystkie jazzy które mam na liście są nowocześniejsze a co najmniej równie dobre, ale dla fanów późnego bopowego grania (czy post-bopowego) na pewno płyta warta przesłuchania, bo w swojej kategorii naprawdę dobra.

kobaian

Pawliq88

Zappa>>>Valentynowa Suita>>>>>>>>>>>>>>debiutKC

gery

U mnie debiut Crimson pewnie bedzie wyzej niz walentynowa suita. Nie wiem jakby to bylo, gdybym pierwszy raz te plyty teraz wysluchal. Jak dla mnie obie plyty sa one na podobnym poziomie. In The Court wygrywa u mne przez sentyment. Pamietam jak jaralem sie Ajron Mejden i myslalem, ze to mega muza, a potem wysluchalem debiutu Crimson i dotarlo do mnie, ze istnieje muzyka duzo ambitniejsza, niz hejwi metal.

kobaian

Z rocznika 1968 największe znaczenie, jeżeli chodzi o moją muzyczną drogę, miały niewątpliwie Led Zeppelin I i Amon Duul II. Ten pierwszy zespół to właściwie mój pierwszy kontakt z dobrą muzyką rockową (wcześniej trochę dobrej muzyki słyszałem, ale akurat dobrego rocka raczej nie słuchałem). Drugi to mój pierwszy kontakt z rockiem niemainstreamowym. Obie płyty zresztą będą oczywiście wyżej niż debiut KC, przy czym LZ nieznacznie, a ADII znacznie wyżej.

Filas

Chyba 1969.

Kapitan Wołowe Serce

zuy_pan

Ale w gruncie rzeczy jak słucham progresów wcześniejszych typu Procol Harum czy coś w tym stylu i rzeczy z tego samego rocznika, to debiut KC odznacza się jednak dość dużą nowoczesnością, w tym sensie, że brzmi jak progresy późniejsze (mainstreamowe) a nie jak te wcześniejsze, podczas gdy inne płyty siedzą w większości jeszcze mocno lub w psychodelii albo wręcz w blues rocku, tutaj widzę przewagę KC nad resztą.

Kapitan Wołowe Serce

No bo tak naprawdę od Debiutu Crimson prog stał się progiem. To z całą pewnością najważniejszy, najbardziej wpływowy album całego nurtu. Tylko, że niekoniecznie najlepszy.

Olek

Kapitan Wołowe Serce

Nie no, mnie też się bardziej podoba Walentyna, mówię tylko, że to nie był aż tak wpływowy album jak Krul.

Kapitan Wołowe Serce

Do listy płyt bezlitosnych można sobie dopisać Dave Burrell - Echo .