Queen - "Innuendo" (1991)

Wasp

1. Innuendo
2. I'm Going Slightly Mad
3. Headlong
4. I Can't Live With You
5. Don't Try So Hard
6. Ride The Wild Wind
7. All God's People
8. These Are The Days Of Our Lives
9. Delilah
10. The Hitman
11. Bijou
12. The Show Must Go On

Wiem, że jak narazie to mało tu słuchaczy Queen (co mnie szczerze mówiąc trochę dziwi), ale zakładam ten temat, żeby w jakiś sposób zachęcić was do zapoznania się z tą supergrupą. W tym celu wybieram płytę "Innuendo" - ja osobiście lubię ją najbardziej i wiele osób uważa że to jedna z najlepszych płyt Queen. A już na pewno najbardziej uczuciowa, gdyż tworzona była kiedy Freddie Mercury był coraz bliżej śmierci. Świadczyć o tym mogą m. in. dosć poważne teksty oraz tytuły utworów i melodie w niektórych kompozycjach dość poważne i przejmujące.
Płytę otwiera "Innuendo" - ciekawa kompozycja, bardzo zróżnicowana, trochę jak "Bohemian Rhapsody", dzieląca się na wiele odrębnych wątków, lecz różniąca się od tej drugiej tym, że wątek z początku utworu jest jednocześnie go zamykającym. Bardzo ciekawe są hiszpańskie rytmy flamenco w niektórych momentach utworu.
Druga w kolejności jest "I'm Going Slightly Mad" - niesamowita ballada, najbardziej przyciągają w niej uwagę wciąż powtarzający się syntezatorowy wątek oraz tekst zaśpiewany w inny sposób niż w reszcie utworów. Teledysk do tej piosenki jest jedym z 2 ostatnich teledysków, w których wystąpił Freddie. Gra w nim pajaca z kiścią bananów na głowie. Teledysk z założenia miał być śmieszny, ale jednak jest bardzo smutny, ponieważ widać w nim co potworna choroba zrobiła z niegdyś wspaniałego Freddiego.
Trzecia jest "Headlong" - typowy rock z przełomu lat 80 i 90. Ciekawa, pełna energii piosenka. Typowe brzmienie Queen, mnie do końca nie pasuje do tej płyty. Gdyby zamieszczony był na "The Miracle" czy "Made In Heaven" zapewne podchodziłabym do niego inaczej. Klimat tego utworu nie pasuje mi do reszty płyty. "Innuendo" to w całości album poważny, przejmujący, tak jakby był pożegnaniem Freddiego z tym światem. A ta piosenka jest jak na tą płytę zbyt wesoła.
"I Can't Live With You" - solidny, ostry kawałek, ciekawe chórki zahaczające czasami o gospel.
"Don't Try So Hard" - najbardziej ponury utwór z całe płyty. Dominują w nim smutek i powaga. Naprawdę niesamowita ballada, której warto uważnie posłuchać.
"Ride The Wild Wind" to szósta kompozycja na płycie. Z pozoru niezbyt skompikowana, mogłaby stać się prawdziwym hitem. Partie wokalne naprawdę świetne (tak jak zwykle w utworach Queen Wink

) i to "Hey hey hey" - naprawdę piękny utwór.
"All God's People" - urzekające partie wokalne, wpadające czasem w gospel. Trzeba posłuchać Wink

.
"These Are The Days Of Our Lives" - jedna z najsmutniejszych kompozycji z tej płyty. Ten spokojny głos Freddiego, wpadający w ucho refren, jedna z najlepszych solówek gitarowych w historii Queen... nie da się obok tej ballady przejść obojętnie. Bardzo smutna, ten utwór to było pożegnanie Freddiego z fanami Queen... I ta końcówka, w której Freddie mówi do fanów szeptem " I still love you..." - naprawdę wzruszające. Ostatni teledysk grupy...
"Delilah" to piosenka dedykowana ulubionej kotce Freddiego Wink

. Freddie miał bardzo dużo kotów. Tekst jak i melodia wesoły i żartobliwy, świetne jest udawane "miauczenie" i gitary Wink

.
"The Hitman" to najostrzejszy utwór z płyty, ciekawy, ale nie do konca pasujący do kilmatu albumu.
"Bijou" - naprawdę cudowna ballada, tekst to zaledwie kilka słów, ale za to w jaki sposób zaśpiewanych!
"The Show Must Go On" to utwór zamykający płytę "Innuendo". Freddie spisał w jego tekście jakby swój testament. W słoawch padających w refrenie "The show must go on, inside my heart is breaking, my make-up may be faking, but my smile still's stays on" widać wyraźnie, że pragnieniem Freddiego było aby zespół grał dalej po jego śmierci. Tekst utworu w połączeniu z muzyką napisana przez Briana Maya daje naprawdę niesamowity efekt. Kompozycja ta wpada w ucho już za pierwszym razem i powoduje ciarki na plecach. Freddie pokazuje w tym utworze swe ogromne umiejętności wokalne - od razu słychać że to najlepszy wokalista w historii muzyki.
Moja ocena: 10/10

SzaleńczyAdmin

No chyba się zapoznam.. :]
A dzisiaj nawet się dowiedziałem, że "I Want To Break Free" to piosenka Queen, bo zobaczyłem teledysk przypadkiem w TV... Tak więc, czemu by się nie zapoznać Wink

M.Ssed

hehe xD nom ja mogę powiedzieć że ich słucham ale na serio to by się trzeba było zapoznać z ich dyskografią ;P a tą płyte napewno ściągne. "The Show Must Go On " jest świetne Wink

.

SzaleńczyAdmin

Jak tak mówisz, no to nie pozostawiacie mi wyboru.. Wink

Wasp

HellBull, a czy ja albo M.Ssed już wcześniej o "I Want To Break Free" nie pisaliśmy? Wink

A płyta jest naprawdę genialna, bardzo różni się od innych nagrań Queen.

M.Ssed

hymm niektóre piosenki są dobre Wink

a najlepsze to "I'm going slighty mad" i "The show must go on" - ta druga naj naj lepsza Razz

SzaleńczyAdmin

Wasp

SzaleńczyAdmin

No jakoś za pierwszym razem nie za bardzo się zorientowałem o co chodzi w "I'm Going Slightly Mad"... Razz

Rune of Torment

10/10 i obok A Night t The Opera najdoskonalsze dzieło Queen. Chwyta za serce i nie puszcza.

The Joker

album przepiękny, pierwsza płyta Queen, jaką poznałem (jeszcze na kasecie magnetofonowej), i od niej zacząłem przygodę z tym band'em Smile

uwielbiam uwielbiam uwielbiam!!! Very Happy

i ten jeden jedyny głos Freddie'go, niezapomniany i nie do podrobienia... GOD SAVE THE QUEEN! Very Happy

Rune of Torment

Kapitan Wołowe Serce

Rune of Torment

Ja też nie. Kiedyś wszystko oceniałem zbyt pobłażliwie Laughing

lutnik

Powiem wam tak. Ten album jest naprawdę świetny. Denerwują mnie jego zbyt niskie oceny na różnych stronach. Dla samej kompozycji Innuendo warto ten album przesłuchać. Oczywiście, że Czarno-Biały krążek Queen bije wszystko inne w ich dyskografii, ale Innuendo wypada na tym tle bardzo dobrze a nad potworkami z lat osiemdziesiątych wręcz wybitnie.