Limp Bizkit

nookie

Pomysł na formację Limp Bizkit zrodził się w umysłach Freda Dursta (wokal) i Sama Riversa (bas). Wkrótce do zespołu włączeni zostali pozostali członkowie: John Otto (perkusja), kuzyn Riversa i niegdyś muzyk jazzowy, Wes Borland (gitara) oraz DJ Lethal, były członek hip-hopowego tria House Of Pain. Był rok 1994.

Historia grupy ma swoje korzenie w Jacksonville, mieście, gdzie Durst poza całą masą różnorakich zajęć wykonywał między innymi tatuaże na zamówienie. To tutaj, wokalista Limp Bizkit miał okazję zdobić Fieldy’ego i Heada z grupy Korn. Panowie zaprzyjaźnili się. Przy okazji kolejnej wizyty formacji Jonathana Davisa w Jacksonville, Fred przekazał demo swojej kapeli w odpowienie ręce. Nagrania, wczęśniej przesłuchane przez grupę Korn, trafiły ostatecznie do Rossa Robinsona, producenta między innymi Sepultury. Ten, jak podaje oficjalna biografia Limp Bizkit, dosłownie „odpadł z wrażenia”.

W następstwie wydarzeń grupa pojechała na trasę koncertową występując między innymi u boku Korna i Deftones, a co najważniejsze oferty wytwórni płytowych posypały się jak z rękawa. Limp Bizkit wybrali Flip Records, label podlegający pod firmę Interscope, w katalogu której znajdują się nagrania między innymi Marilyna Mansona.

Debiutancki album grupy,‘Three Dollar Bill, Yall’, zwrócił na siebie uwagę mediów za sprawą niekonwencjonalnego wykonania utwóru ‘Faith’, George’a Michaela. Limp Bizkit zaprezentowali tu własną i jakże kontrastową interpretację szlagieru, która spodobała się nie tylko odbiorcom, ale także szefom MTV. Teledysk, wyreżyserowany przez Dursta, trafił z miejsca na playlistę.

Lipiec 1999 roku przyniósł drugi, tym razem gorączkowo już wypatrywany, album kwintetu, ‘Significant Other’. Na krążku znalazły się takie hity jak ‘Nookie’, ‘Re-arranged’, ‘Break Stuff’ czy też wykonany do spółki z Method Manem ‘N 2 Gether Now’. Płyta, sprzedana w ilości 7,5 miliona egzemplarzy, spędziła trzy tygodnie na pierwszym miejscu gorącej setki magazynu „Billboard”, a przemysł muzyczny obrzucił formację licznymi wyróżnieniami i nagrodami. W 1999 roku Durst i jego kompani zgarnęli między innymi dwie statuetki MTV Video Music Awards za ‘Nookie’. Rok pózniej, za najlepszy album oraz występ hard-rockowy, grupa wzbogaciła się o dwie nagrody Grammy. Ponadto, MTV ponownie uhonorowała teledysk grupy. Tym razem w kategorii najlepszy teledysk rockowy wygrała piosenka ‘Break Stuff’, ale nominację otrzymał także wideoklip do ‘N 2 Gether Now’. Dzieciaki dosłownie oszalały na punkcie formacji.

Na trzeci album formacja z Jacksonville nie pozwoliła długo czekać. Z końcem 2000 roku do sprzedaży trafiła płyta o skądinąnd dziwacznym tytule ‘Chocolate Starfish And The Hod Dog Flavored Water’. Płyta, jak to miało miejsce w przypadku poprzedniczki, również okazała się kopalnią hitów. Na singlach znalazły się aż cztery kompozycje: ‘My Way’, ‘My Generatrion’, ‘Rollin’’, ale przede wszystkim ‘Take A Look Around’, który trafił także na scieżkę dźwiękową do drugiej części filmu ‘Mission Impossible’. W Ameryce zespoł dostał dwie nominacje MTV do nagrody za najlepsze rockowe wideo. Skończyło się na jednej statuetce. Europa okazała się bardziej hojna wyróżniajc Limp Bizkit trzema nagrodami w kategoriach: najlepszej grupy, najlepszego albumu i najlepszej strony internetowej.

Następny rok zespół spędził na wyczerpującej trasie koncertowej. Niestety w październiku grupę opuścił gitarzysta, Wes Borland. Kilka tygodni później do rąk fanów trafiła składanka ‘New Old Songs’ zawierające remiksy nagrań Limp Bizkit.

Dla Limp Bizkit rok 2002 zamknął się pod znakiem ustawicznych poszukiwań następcy Borlanda. Wrzawa wokół zespołu wzmagała się, a świat obiegały coraz ciekwasze historie z jego obozu. Szum związany z pracami nad kolejnym longplayem i poszukiwaniami muzyka, Durst podgrzewał jeszcze bardziej serwując mediom wymyślne tytuły. Dziennikarze doliczyli się sześciu opcji, ale na ostateczną wersję wybrano ‘Results May Vary’. Znaleziono też gitarzystę. Został nim Mike Smith. Durst, niemalże oczarowany umiejętnościami muzyka, postanowił nagrać nowy materiał ponownie. Premierę ‘Results May Vary’ przesuwano kilkukrotnie, a zespół zrezygnował także – na rzecz przyspieszenia prac nad płytą - z udziału w kilku letnich festiwalach w Europie. Ostatecznie, krążek ujrzał światło dzienne pod koniec września 2003 roku. Do promocji czwartego studyjnego dzieła Limp Bizkit wybrano ‘Eat You Alive’, a także ‘Behind Blue Eyes’. Zespół, w ramach rekompensaty, zagrał ponadto darmowy promocyjny koncert w londyńskim Finsbury Park. Na żywo występ formacji obejrzało blisko 40 tysięcy fanów oraz miliony widzów przed telewizorami. Koncert transmitowany był bowiem przez stację MTV.

<skopiowane z wp.pl> nie chcialo mi sie pisac.. <wstydnis>

osobiscie uwielbiam ten zespol.. od niego i klasyki - Metallici zaczela sie 5 lat temu moja przygoda z tym typem muzyki.... ogolniej : porzucilam techno i inny shit.. Wiadomo, ze najbardziej znana to Behaind Blue Eyes.. nie wiem czemu, ale ok.. Nie mam ulubionej nuty, nie realne. Natomiast wg mojego kompa najczesciej slucham
= the propaganda,
= nookie,
= eat a live,
= gimme the mic,
= the story,
= nobody like u,
= It'll be O.K,
= hot dog,
= no sex

polecam!

Wasp

Nie rusza mnie ten zespół - "ani ziębi ani grzeje". Slyszałam albumy "Three Dollar cośtam..." i "Significant Other" i jakoś mnie nie ruszyły. Mimo to ta druga płyta zdaje mi siebyć ciekawsza.

adams

Jak już mówiłem nie lubię tego typu, ale słyszałem jakąś jedną czy 2 piosenki i nawet nawet...

asiulaa1989 · Wysłany: Śro 17:02, 19 Marzec 2008 Temat postu:

Pewnie kojarzycie "Behind blue eyes" Smile

Videoclip był super Smile

Black Lady · Wysłany: Śro 17:44, 19 Marzec 2008 Temat postu:

kojarze i to jedyna ktora przypadla mi do gustu

asiulaa1989 · Wysłany: Śro 18:01, 19 Marzec 2008 Temat postu:

Jedyna?? Dlaczego?

Black Lady · Wysłany: Śro 22:04, 19 Marzec 2008 Temat postu:

bo reszty nie lubie Razz

inaczej: reszty nie znam bo mnie nie interesuje

BeAdEo · Wysłany: Czw 03:36, 20 Marzec 2008 Temat postu:

A ja powiem inaczej:P zobaczyłem Behajnd blu ajs w TV i odrazy wiedziałem, że to beznadzieja dla dziewczyn:P

Black Lady · Wysłany: Czw 12:04, 20 Marzec 2008 Temat postu:

ale że piosenka jest beznadzieją dla dziewczyn, czy że cały zespól bo to różnica Razz

BeAdEo · Wysłany: Czw 12:59, 20 Marzec 2008 Temat postu:

Nie, cały zespół ogólnie nie jest zły Smile

, ale ten kawałek w oryginale należy do The Who, a ja nie lubie tandetnych cover'ów...

Black Lady · Wysłany: Czw 13:23, 20 Marzec 2008 Temat postu:

nie znam oryginału więc nie narzekam a zespołu w przeciwieństwie do ciebie nie trawie

BeAdEo · Wysłany: Czw 14:21, 20 Marzec 2008 Temat postu:

No tak, bo w ich muzyce można doszukac sie nawet elementów rapu:P. Dlatego może sie to nie podobać Wink

Black Lady · Wysłany: Czw 14:30, 20 Marzec 2008 Temat postu:

jak dla mnie to nie trzeba tych elemantćw szukać są aż za bardzo widoczne Razz

BeAdEo · Wysłany: Czw 18:11, 20 Marzec 2008 Temat postu:

A znasz Rage Against The Mashine? ich wokalista tez był raperem:D i jest naprawde całkiem niezły Very Happy

. Co do Limp Bizkit to jest na odwrót.

Black Lady · Wysłany: Czw 18:53, 20 Marzec 2008 Temat postu:

znam, pewnie że znam ale powtarza sie sytuacja jak z limp bizkit bo za nimi rowniez nie przepadam Razz

asiulaa1989 · Wysłany: Czw 21:12, 20 Marzec 2008 Temat postu:

Z tą beznadzieją dla dziewczyn to się nie zgadzam Smile

Ale Rage Against the Machine jest okey Smile

BeAdEo · Wysłany: Pią 00:26, 21 Marzec 2008 Temat postu:

Tak, tak...ale chodziło mi o to, że wychodzi im to lepiej;)

asiulaa1989 · Wysłany: Pią 00:34, 21 Marzec 2008 Temat postu:

Spoko

Majlenka

a mi się też podoba Behind blue eyes Smile

i w ogóle lubię ten zespół Razz

BeAdEo

[link widoczny dla zalogowanych] ta wersja jest o niebo lepsza...i bynajmniej oryginalna...w ogóle nie rozumiem jakimi motywami kierują sie zespoły robiąc tandetne covery, rozumiem np- Knockin on heaven door w wykonaniu Guns n' roses bo pokazali ten kawałek w zupełnie innym stylu... Ale to?? parodia... te dwa kawałki brzmia niemal identycznie a wiekszosc dzieci mysli ze to od jakiegos limp bizkit...blee