Gary Moore

thon022

Za Wikipedią: Gary Moore (ur. 4 kwietnia 1952 w Belfaście, Irlandia Północna[1]) – irlandzki muzyk bluesowy, wirtuoz gitary elektrycznej, wokalista i kompozytor.

Moore był wiodącym gitarzystą w grupach Thin Lizzy, G Force, Colosseum II i Skid Row (nie jest to to samo Skid Row, w którym śpiewał Sebastian Bach). Współpracował także z muzykami takimi jak B.B. King, Greg Lake i Huey Lewis i inni. Znany też jest z bogatej kariery solowej.

Porywający wykonawca bluesa i rocka, jednakże niektóre albumy są, delikatnie mówiąc, przeciętne. Nieporozumieniem jest np. "Dark Days In Paradise" z 1997r., który cechuje straszliwie popowe brzmienie i aranżacje. Z kolei wczesne albumy Gary Moore'a są utrzymane w standardowej konwencji metalu/hard rocka z lat 80-ych np: "Corridors of Power", "After The War". I choć niezłe i świetnie zagrane, to jednak brzmią dziś dość archaicznie.

Jednak dwie jego płyty mogę śmiało polecić miłośnikom muzyki bluesowej - Still Got the Blues" z 1990 i "After Hours" z 1992r. Dla jasności - jest to stosunkowo "lajtowy" i "biały" bluesrock, jednak te utwory, okraszone oszałamiającymi solówkami gitarowymi Moore'a i świetnie zaaranżowane sprawiają, że można naprawdę zachwycić się tą muzyką (a na pewno przydadzą się podczas długiej, nocnej jazdy samochodem Very Happy

) Oto próbki z tych 2 albumów:

http://www.youtube.com/watch?v=J6oDdgrbmeE

http://www.youtube.com/watch?v=bewTZjjumUo

http://www.youtube.com/watch?v=xuXXCj6Zx4Y

http://www.youtube.com/watch?v=fiEOLm2J4Sc

http://www.youtube.com/watch?v=RIIDa5fvWnI

Ostatni album Moore'a "Bad For You baby" z 2008r. to dość surowe, archaiczne blues rockowe granie, również godne polecenia wszystkim miłośnikom tego typu muzyki:
http://www.youtube.com/watch?v=h82R_SJ7dQc&NR=1

Wix

Mam na winylu Still Got The Blues, ale dupy mi nie urwało. Monotematyczne, chociaż nie powiem - momentami gitara bywa bardzo przejmująca.

ND

[*] Requiem æternam dona eis Domine
Et lux perpetua luceat eis...

Requiescant in pace... Amen.

Mikhael

Idol mojego dzieciństwa, od niego zaczynałem słuchać muzyki. I choć dzisiaj już rzadko wracam do tych albumów, to nadal bardzo miło go wspominam Smile

Kapitan Wołowe Serce

Przesłuchałem dzisiaj płytę Still Got the Blues. I pewnie znowu Raf... to znaczy Żą po mnie pojedzie, że słucham chujni zamiast studiować Mozarta (w czym nawiasem mówić ma niemało racji), ale tak jakoś wyszło.

Tak jakoś wyszło i przyznam, że od pierwszych minut przecierałem uszy ze zdumienia. Nie jest to może blues rockowe arcydzieło, ale też absolutnie nie jest to pościelowy pop blues, który zapowiada tytułowy hicior. Dość solidny elektryczny blues, tylko trochę skażony popem, ale też są tam takie momenty, że gdyby ktoś mi to puścił wczoraj pomyślałbym "kurde, to z Moora był taki fajny bluesman i tak się zbiesił na Still Got the Blues" Wink

Nie powiem, żebym jakoś straszliwie rzeczony album polecał, bo jest masę lepszych rzeczy, ale Garemu chciałem oddać to, że chociaż poszedł w komercję, to zrobił to w dużo lepszym stylu niż np. Clapton.