The Mars Volta

diamen

Zdziwiłem się, że nie ma tu tematu o tej świetnej grupie muzyków pochodzących z Hiszpanii. Kiedyś błyszczeli w zespole At the Drive-in, obecnie współtworzą mój ulubiony zespół progresywny.
Ich muzyka jest szalona, w wielu piosenkach kilku minutowe momenty ciszy, po których następuje napływ szalonego dźwięku.

Mały opis zespołu:

Rune of Torment

Znam tylko ostatnie dwie. Kawał fajnego grania.

Kapitan Wołowe Serce

Słyszałem dawno temu, chyba w roku wydania ich debiut i pamiętam że bardzo mi się ta płyta nie podobała. Nudne to jakieś, poza tym wokal okropnie mnie irytuje. Niby starają się jakoś urozmaicać aranżacje, niby mają ambicje grania czegoś więcej niż rock&roll, ale co z tego? Koszmar jak dla mnie.

diamen

Posłuchaj najnowszej płyty to zmienisz opinie. Mają perełki i mają kiepskie utwory. Tak to już bywa przy eksperymentach z muzyką.

Kapitan Wołowe Serce

Jeżeli nowe płyty są w takim samym stylu jak debiut to obawiam się że nie mam po co ich słuchać. No chyba że są w innym. Są?

diamen

Wielkich różnic i nowych stylów nie ma. Jedne płyty spokojniejsze, inne to progresywny zawrót głowy, ale myślę, że jednak ci nie podejdą. Skoro irytuje cię głos wokalisty to na twoje nieszczęście barwa głosu Cedria nie zmieniła się Laughing

Kapitan Wołowe Serce

No to chyba podziękuję. "Progresywny zawrót głowy" w wypadku nowych zespołów wywołuje u mnie te same objawy co zawrót głowy zwyczajny - wymioty Wink

whisper

Uwielbiam/ubóstwiam. Krótki opis mojego stosunku do zespołu.
Prog rock w klimatach hiszpańsko-latynoskich? Już na samym starcie powiedziałem: łykam bez popitki!
Choć zespół bardziej doceniam za eksperymentalność, aniżeli czysto prog rockowe granie. Tyczy się to niemal wszystkiego od wokalu Cedrica, przez gitary, których (zwłaszcza w pierwszych płytach) brzmienie czasem było zniekształcane do granic możliwości po układ płyty.
Ulubione płyty? Frances the Mute. Płyta momentami po prostu 'chora', niestrawialna, ale dla mnie w tym leży jej piękno ("L'Via L'Viaquez" i "Miranda That Ghost Just Isn't Holy Anymore"). The Bedlam in Goliath. Bardziej normalna, lecz to wciąż ten to the Mars Volta jakie lubie.
Octahedron... znak zapytania. Ewidentnie 'najłatwiejsza' płyta w dorobku, wręcz singlowa. Kilka ładnych utworów ("With Twilight as My Guide" i "Copernicus"), gorszych ('Luciforms'), no i eksperyment tyle, że zupełnie normalny w postaci "Cotopaxi" (zaledwie 3 minuty!). Utwór do bólu singlowy.
Omar Rodriguez-Lopez to bardzo płodny, szalony, awangardowy, ale przede wszystkim piekielnie dobry kompozytor, który nie tyle, nie boi się eksperymentować z brzmieniem co uczynił z tego znak rozpoznawczy zespołu.
Band zdecydowanie warty polecenia, lecz raczej nie na każde ucho. Coś w stylu: kochaj albo rzuć.

Kapitan Wołowe Serce

Filas

Zespół, którego swego czasu nasłuchałem się aż za dużo i obecnie powiem tyle (3 letni odkop, yeaaaaaaaaaaaa):
- grają nieźle, posiadają możliwości (albo raczej posiadali z racji ostatniego rozejścia się tymczasowo ekipy)
- dobry zespół do wejścia w fusion jeżeli ktoś się sporo nasłucha - wszak niepodważalnie jest to mieszanka fusion/salsy która jest strawna dla typowego słuchacza rocka (wiem, bo słuchanie ich z perspektywy knypasa słuchającego Sabatonu miało swój urok i robili wrażenie)
- dużo tracą po usłyszeniu paru ciekawszych, już faktycznie kreatywniejszych i lepszych rzeczy. Wtedy wychodzi tak naprawdę fakt, że niczego nowego nie odkrywają, ale nieobeznanego człowieka i tak to satysfakcjonuje. (nie twierdzę, że jestem jakimś obeznańcem - nie, sam stawiam pierwsze kroki w prawdziwym fusion, ale pewne rzeczy już jednak widzę)

Podsumowując: dobry zespół do wkrętu w prog/fusion z racji przyzwyczajenia słuchacza do oscylowania na granicy słuchalności - chociaż i tak są bardzo melodyjni (albo nie tyle melodyjni co nie ma tutaj zasadniczych dysonansów) i płytą np. Amputechture do dłuższych kompozycji. Dla noobków dobra jazda próbna.

rakkenroll

Kiedyś słuchałem debiutu i nie za bardzo mi przypadł do gustu, ta muza ma jakiś potencjał i nawet może coś w tym jest, ale jakoś nie bierze mnie to. Ale zawsze to lepsze niż małpowanie Genesis czy Porcupine Tree.

che

Nie no... jeśli chodzi o współczesną muzykę progresywną, szeroko rozumianą to są w ścisłej czołówce. Kiedyś się jarałem, ale zapomniałem. I nie wiem co się z nimi dzieje.

Filas

W gruncie rzeczy to jest to małpowanie 70's, debiut jest dosyć regularny, że tak to nazwę: jak to ktoś słusznie zauważył, wszystkie kawałki bazują wobec wręcz jednego schematu - albumem który imho się nadaje do sprawdzenia jest Frances The Mute... Ale jak ktoś ma alergię na cokolwiek biorącego oldies na garaż pod swoje potrzeby to nie polecam, bo się można będzie zapewne na śmierć zanudzić słysząc ograne motywy - ja jeszcze tego nie odczuwam, lol.

Cookie13

kobaian

Dawno, dawno temu, gdy znajdowałem się pod wpływem Trójkowego Matriksu lubiłem. Puściłem sobie na chwilę w celu przypomnienia sobie i oceny, ile jestem w stanie wytrzymać z taką muzyką. Dwie minuty maksymalnie...
Dla mnie to jest kolejny przykład współczesnych pop-łuczyn po progu. Nie kumam, w czym to ma być ciekawsze od Dream Theater, Porcupine Tree, Opeth, czy innych podobnych. Jeżeli chodzi o proga po roku 90' w miarę przystępnego i z iście metalowym pieprznięciem preferuję inne rzeczy:
https://www.youtube.com/watch?v=W36iAoH_FSs

Filas

Amputechture z pop-łuczynami ma jednak mało wspólnego, temu zdecydowanie bliżej do przebombastowanego fusion niż do rozmaitych neo-pierdów.

kobaian

Cookie13

che

doggod