Focus

kobaian

Coś w tym jest! W takim razie wycofuję się poprzedniego zarzutu.

Mam jednak wrażenie, że na tle tych różnych środków w muzyce, jakie znam, służących obrazowaniu magii (vide: "Uranus" Holsta), te brzmią jakoś mało przekonująco. Nie bardzo rozumiem, dlaczego krytykuje się Petrucciego, a chwali się taką grę. Ja dopatruję w takich Hocusach Pocusach pierwowzór tego, co nastąpiło w progu w latach 90' i późnej. Podobne zdanie mam też o znacznej części twórczości ELP, czy Yes.

Aramis d'Herblay · Gość

Kapitan Wołowe Serce

Mam wrażenie Kobaianie, że jesteś jedna z tych osób, które dają się ponieść iluzji, jakoby klasyczny rock progresywny był awangardą, a muzycy z tym nurtem związani w pierwszej połowie lat 70. wykazywali takie podejście do własnej muzyki i własnej publiczności jak dzisiaj nie przymierzając Einstürzende Neubauten. Otóż tak nie było! W latach 69-75 rock progresywny to był mainstream. Puszczano taką muzykę w radiach, tłumy ludzi waliły na koncerty, zespoły zapraszano do telewizji. Oczywiście w Anglii była także awangarda, głównie skupiona w okół Canterbury, ale generalnie na Wyspach królował masowy progres.

Nie wolno patrzeć na przeszłość z dzisiejszej perspektywy. To że dzisiaj do Australii jest równie blisko jak do Białegostoku nie znaczy że tak samo było 40 lat temu. Jakiś tam koleś, pisarz i kumpel Lennona opowiadał, że w połowie lat 60. cały Liverpool kochał Beatlesów głównie za to, że jak Liverpoolczyk jechał do Londynu to nikt już nie śmiał się z jego akcentu. Bo to były dwa różne światy! To, że na początku lat 70ych we Francji grały kapele zeuhlowe, a w Niemczech królował krautrock nie ma za wiele wspólnego z tym, co działo się w Anglii, Holandii, Szwecji czy Polsce. Nie możesz na podstawie tego co się działo w RFNie wartościować muzyki z Wielkiej Brytanii (a taką do pewnego stopnia był Focus)

Na początku lat 80ych wielu progresywnych kolosów z Wysp poszło w kierunku pop rocka. Myślisz że nagle coś walnęło ich przez łby i zmienili swoje myślenie o 180 stopni? Nic podobnego! Oni po prostu chcieli dostosować się do nowych czasów, żeby nie wypaść z głównego obiegu. I tyle.

Dlatego przestań patrzeć na tą muzykę jako na nie dość daleko idącą awangardę, bo ona absolutnie takową nie była. Pink Floyd (ale oczywiście nie z lat 60.), Yes, EL&P, Camel, Genesis - to wszystko są twórcy mainstreamowego rocka, którzy mieli szczęście grać w czasach, w których od rockmanów oczekiwano sztuki a nie fast foodu. Ale z dzisiejszymi zespołami progresywnymi, które stoją w opozycji wobec głównego nurtu (nie oceniam w tym miejscu klasy z jaką to robią) nie można ich porównywać.

Czy były lepsze zespoły niż Focus, które nie zrobiły aż takiej kariery? Oczywiście, tylko że jak odjąć z tej puli awangardę - co bezwzględnie należy zrobić - to zostanie takich grup garstka.

kobaian

Hmm... Przez awangardę rozumiem głównie nieco inny niż tradycyjny stosunek do tonalności, eksperymenty z brzmieniem, zafascynowanie WSPÓŁCZESNĄ muzyką poważną, free jazzem itp.

Mainstreamowy progres czerpał natomiast z tradycji. Tradycyjny stosunek do tonalności, brzmienia wypracowane wcześniej, wplatanie i przetwarzanie tematów z muzyki poważnej, ale raczej tradycyjnej niż awangardowej (vide: Bach - te wszystkie nowe wersje arii na strunie G Smile

). I ja nie oceniam mainstremowego proga jako niedorobionej awangardy. Oceniam te zespoły pod kątem tego, jak wywiązują się z tak właśnie rozumianych założeń. I lubię te wszystkie miłe dla ucha "Ciemne strony", czy "Relayery" i nie mam żadnych pretensji. Ale faktem jest, że Focus z Moving Waves mnie zupełnie nie rusza. Hamburgera jestem w stanie docenić, bo tam się panowie postarali, zamiast się wygłupiać.

Co do celów poszczególnych grup też mam wątpliwości. Nie mam muzyków rockowych za hiperintelektualistów. Załóżmy, że masz rację, co do wymienionych przez Ciebie zespołów. (Choć ja mam wrażenie, że taka charakterystyka zastosowana do Gabriela jest krzywdząca, bo w moim przekonaniu bez względu na to, czy śpiewał z Genesis, czy szedł w kierunku pop - to on zawsze narzucał swoją wizję publiczności a nie na odwrót.) Weźmy GG. Czy ich "spadek formy" pod koniec działalności tłumaczyłbyś tak samo? A "Merci" Magmy słyszałeś?

Kapitan Wołowe Serce

GG, Magma czy Gabriel to twórcy niezależni, ale nie oderwani od rzeczywistości. Oni zawsze zajmowali się (w mniejszym bądź większym stopniu) przetwarzaniem muzyki popularnej. A skoro w drugiej połowie lat 70. ta się zmieniła, to oni zmieniali się razem z nią. Gabrielowi się to udało, Gigantom i Magmie nie, toteż zaprzestali działalności.

Jeszcze odnośnie Focusa - mnie tam Moving Waves szczególnie nie przeszkadza, ale tak naprawdę Hamburger Concerto jest jedyną ich płyta której zdarza mi się jeszcze słuchać. Uważam że to niezły zespół do początkowania z progresem - oczywiście dla tych, którzy te najbardziej podstawowe kapele znają - i dlatego właśnie założyłem ten temat. To jest chyba taki band, przez którego trzeba przejść, zanim człowiek dotrze do tego najbardziej ciekawego.

kobaian

Kompozytorzy muzyki poważnej też przetwarzali. Magma to przetwarzanie muzyki popularnej w takim samym stopniu jak kompozytorzy przetwarzali czasem tematy ludowe. GG brzmieli tak, jakby jakiś wielki kompozytor muzyki dawnej wziął się za komponowanie rocka. To jest przecież zupełnie inna liga, niż Ci, co wplatali Toccattę D-Moll, czy Arię na strunie G w rockowe suity, czy piosenki.

Wracając do Focusa. Przekonałeś mnie, że to niezły zespół. Problem w tym, że słuchanie płyt typu "Moving Waves" nie sprawia mi dziś większej przyjemności, ani nie zachęcają perspektywą przeżywania jakiś ciekawszych doznań po wielokrotnym przesłuchaniu. Więc nie specjalnie mnie ciągnie do takich płyt, nawet jeżeli byłaby to jakaś luka w moim muzycznym wykształceniu.

Kapitan Wołowe Serce

kobaian

WR się jeszcze nie zająłem. Mahavishnu słuchałem debiutu i załatwiłem sobie "Birds of Fire". Będę słuchał. Dorwałem Hancocka "Mwandishi", na razie tylko na szybko zorientowałem się co to jest i wygląda na to, że mi się spodoba. Z Davisem mam jeden problem - długość jego albumów. Chyba będę musiał to sobie dzielić, bo nie ma szans abym przetrawił tak obszerny materiał na jeden raz.

Kapitan Wołowe Serce

Mwandishi to oprócz tego że jest płyta taka, to w zasadzie był też zespół Hanckoka, co nagrał ją i jeszcze dwie inne - Trylogię Mwandishi. Cała jest świetna, poza jedynką nieźle awangardowa... tylko że dopóki słabo znasz Davisa to sens poznawania jej jest taki sobie Confused

Niestety nie da się poznać wszystkiego naraz.

Aha, dopóki jeszcze jesteś w stanie słuchać rocka symfonicznego zainteresuj się Return to Forever. Bo jak poznasz ich za późno to wiele stracisz, to był super zespół, tylko że się z niego wyrasta (poza Debiutem - on zostaje na całe życie).

Yer Blue

A mnie sie zawsze najbardziej "Moving waves" podobało. Nie wiem co można chciec od tych kilku ślicznie natchnionych miniaturek na stronie A i prawdziwej perły -dzieła skończonego ze strony B - suity Eruption. Dla mnie ta płyta bije cały Camel na głowe.
Hocus Pocus to dobre wejscie, ale do klimatu płyty jakoś nie pasuje.

Za to Hamburger Concerto nigdy mnie jakos bardziej nie poruszył, dobre utwory i nic poza tym.

Niepokonany Herakles

Plyta mega, lecz czy bije Wielblada? Nie, na moj gust raczey nie.

kobaian

Daje do myślenia już sam fakt, że się to porównuje z Wielbłądem. Sam byłem kiedyś miłośnikiem Wielbłąda, ale dziś mi się przejadł, generalnie nie specjalnie podoba mi się ta konwencja grania przyjemnych chwytliwych melodyjek ozdobionych różnymi smaczkami.

Natomiast MW Focusa poznałem dawno. Fajnie się tego słuchało, ale nie żeby to była jakaś znowu rewelacja. Generalnie jest to ta konwencja proga, którą najmniej lubię, bo jest za bardzo osadzona w zabawianiu publiki i za mało w tym artyzmu - twórcy, który narzucałby publice swoją wizję. Wizja Latimera - jaki jest wielbłąd, każdy widzi - fakt jednak, że twórca jakąś tam swoją wizję miał.

Fakt, faktem - obydwa style mnie jakoś ostatnio nie kręcą.

Carpetcrawler

Panowie jakie mądre dysputy prowadzili, no no. Ja dodam od siebie, że całkiem przyjemnie mi się słuchało II, III i Hamburgera. O ile III mnie trochę wynudziła, to pamiętam, że Hamburger i II to świetne albumy. Więcej grzechów nie pamiętam.

Jarczyslaw

A ja poznałem ich dopiero teraz. Póki co przemiętosiłem 3 albumy od samego początku. Debiut i III? to na razie moi liderzy przy czym III delikatnie dla mnie przyjemniejsza.

Kapitan Wołowe Serce

Rozkręcasz się Wink

A Hamburger Concerto słyszałeś już?

Jarczyslaw

Jarczyslaw

Hamburgerowy koncerto jest prześwietny dla mnie. Z pierwszej 4 albumów Focusa zdecydowanie najciekawszy. Warto słuchać nowszych płyt?

Kapitan Wołowe Serce

Jarczyslaw

Póki co trójeczka i hamburger sprawiły, że Focus ląduje u mnie wysoko na liście ulubionych kapel. Niestety za dużo albumów to oni nie napłodzili a domyślam się że tych najnowszych lepiej nie dotykać żeby się nie zrazić i nie zepsuć sobie dobrego zdania...