TERRORDOME - We'll Show You Bosch, Mitch! (2014)

terrorwsrom

Masz w ryj! Ale niczym innym jak nową płytą od czterech dupków z Krakowa.
50 minut kompilacji pełnej numerów z pierwszego mini albumu, singli, splitów, z extra bonusami i bootlegiem! Wszystko sprawi, że będziesz napierdalać łbem w wannę lub w cokolwiek innego w Twoim zasięgu.

We'll Show You Bosch, Mitch! to płyta w plastikowym pudełku z ośmiostronicową wkładką wraz ze zdjęciami wykonanymi przez Łukasza Jaszaka (zdjęcia m.in. dla Decapitated, Vomitory). Wydawcą zespołu jest krakowski label Defense Records.

Wszystko za 20PLN + koszty przesyłki.
Przedsprzedaż tylko na [link widoczny dla zalogowanych]!
Do każdej płyty zamówionej w przedsprzedaży badzik oraz naszywka gratis! (płyty wysyłamy w dniu premiery czyli 27 lutego 2014).

Więcej info:
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Zamówienia:
[link widoczny dla zalogowanych] lub [link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Niepokonany Herakles

Jesli myslisz, lapserdaku, ze znudzi mi sie krytyka durnoty twojej i tobie podobnych, to sie mylisz. O ile jestem zbyt szlachetnym czlowiekiem na bycie czyimkolwiek oprawca, to was, tepe ciule, moglbym walic po lepetynach calymi godzinami i pewnie nigdy bym nie mial dosyc.

Vilverin

Sądząc po plakatach jesteście zwyrolami. A to raczej nic fajnego.

Cizar

Niepokonany Herakles

Olek S. to nie zwyrol, tylko Szczeciniak po prostu.

Vilverin

Kto to kurdełe jest Olek S.?

zuy_pan

tfój stary.

Cizar

Taki ziomex co lubi wkładać sobie gówno do chuja, albo najlepiej publicznie się kastrować, co sprawia mu niesamowitą przyjemność.

nihil reich

Opowiadałem ci o facecie, który nauczył się mówić dupą? Ruszał całym brzuchem, a pierdnięcia układały się w słowa. Pierwszy raz w życiu słyszałem taki dźwięk, gęsty i bulgoczący, dźwięk, który ma zapach. Facet pracował podczas karnawału, początkowo brali go za nowatorskiego brzuchomówcę. Po pewnym czasie dupa zaczęła mówić sama. Występował bez przygotowania, a dupa podrzucała mu dowcipy. Potem wyrosły jej wokół ząbkowane, zgrzytające haczyki i zaczęła jeść. Facet najpierw się ucieszył i włączył to do numeru, ale dupa wygryzała mu dziurę w spodniach i rozgadywała się na ulicy. Krzyczała, że żąda równych praw. Upijała się na smutno, płakała – żenada. Chciała, żeby ją całować, jak usta. W końcu gadała całe dnie i noce, facet wrzeszczał, żeby się zamknęła. Walił ją pięścią, wtykał świeczki, ale wszystko na nic, wreszcie dupa powiedziała: To ty masz się zamknąć, nie potrzebujemy cię już. Potrafię mówić, jeść i srać. Facet zaczął budzić się rano z galaretą przypominającą skrzek na ustach. Zeskrobywał ją z twarzy, ale kleiła się do palców i rozrastała się tam. Wreszcie usta mu zarosły. I automatycznie zamarła cała głowa, prócz oczu. Tylko tego dupa nie umiała – widzieć. Potrzebowała oczu. Połączenia nerwowe zablokowały się i zanikły, mózg nie mógł już wysyłać poleceń. Był uwięziony w czaszce, odcięty. Jakiś czas z oczu wyzierało nieme, beznadziejne cierpienie mózgu, który w końcu pewnie zamarł, bo oczy zgasły. Potem miały tyle wyrazu, co oczy kraba na słupkach.

zuy_pan

Kładzie na leżance smukłego jasnowłosego chłopca i rozbiera go fachowo.
— Wstań i odwróć się — rozkazuje telepatycznymi piktogramami. Wiąże chłopcu ręce na plecach czerwonym jedwabnym sznurem. — Dziś wieczorem idziemy na całość.
— Nie, nie! — krzyczy chłopiec.
— Tak, tak.
Fiuty ejakulują w niemym TAK. Mugwump rozsuwa jedwabną kurtynę, za którą widać szubienicę z drzewa tekowego na tle podświetlonej czerwonej kotary. Szubienica stoi na platformie ozdobionej azteckimi mozaikami.
Chłopiec pada na kolana, jęcząc: “AAAAAAAA!...", srając i sikając ze strachu. Czuje ciepłe gówno między swoimi udami. Jego wargi i gardło wypełnia wielka fala ciepłej krwi. Kurczy się, przyjmuje pozycję płodową, a na jego twarz strzyka sperma. Mugwump zanurza dłoń w alabastrowej czarze z ciepłą perfumowaną wodą, w zadumie myje mu tyłek i fiuta, po czym wyciera go miękkim błękitnym ręcznikiem. Ciało chłopca owiewa ciepły wiatr, igrając jego włosami. Mugwump wsuwa chłopcu rękę pod pierś i stawia go na nogi. Wykręca mu ramiona do tyłu i prowadzi po schodkach. Staje przed nim, trzymając w dłoniach pętlę.
Chłopiec spogląda w oczy mugwumpa, puste niczym zwierciadło z obsydianu, kałuże czarnej posoki, dziury w ścianie wychodka, przez które widać Ostatnią Erekcję.
Stary wychudzony śmieciarz, z twarzą żółtą jak chińska kość słoniowa, dmie w pogięty miedziany róg, budząc hiszpańskiego alfonsa ze stojącym fiutem. W kurzu, gównie, wśród zdechłych kotów wlecze się kurwa, niosąc usunięte płody, dziurawe prezerwatywy, zakrwawione podpaski, gówna owinięte w kolorowe komiksy(...) Mugwump zakłada chłopcu pętlę na szyję i zaciska pieszczotliwie węzeł za lewym uchem. Chłopiec ma skurczony penis i napięte jądra. Patrzy prosto przed siebie i oddycha głęboko. Mugwump okrąża go, pieszcząc mu genitalia szyderczymi hieroglifami. Staje za nim i wsadza mu fiuta w tyłek. Kręci powoli biodrami.
Goście trącają się łokciami i chichocą.
Raptem mugwump spycha chłopca w przepaść, wyciągając z niego fiuta. Kładzie mu dłonie na biodrach, unosi stylizowane hieroglify rąk i łamie ofierze kark. Ciałem chłopca wstrząsa dreszcz. Jego penis unosi się, a wraz z nim miednica, i natychmiast dochodzi do wytrysku.
Pod powiekami eksplodują zielone iskry. Po kręgosłupie spływa do lędźwi słodki ból podobny do bólu zęba. Całym ciałem szarpie spazm rozkoszy. W chwili ostatniego skurczu na tle czerwonej kotary przelatuje kropla spermy, przywodząca na myśl spadającą gwiazdę.
Chłopiec spada z cichym plaśnięciem przez labirynt tanich zaułków i sprośnych fotografii.
Z tyłka wylatuje mu twarde małe gówienko. Jego smukłym ciałem wstrząsają pierdnięcia. Nad wielką rzeką w dżungli wybuchają zielone sztuczne ognie. Słyszy cichy warkot motorówki o zmroku... Pod niemymi skrzydłami nioski ta.
Mugwump znów wkłada fiuta w tyłek chłopca, który wije się niczym ryba przebita ościeniem. Mugwump kołysze się płynnie w obie strony. Z rozchylonych warg konającego chłopca cieknie na podbródek krew. Nasycony mugwump odsuwa się z wilgotnym mlaśnięciem.

Niepokonany Herakles

nihil reich

zuy_pan

Jeden z najmocniejszych argumentów przeciw Wiewiórowi: nie można by czytać Burroughsa.

Kapitan Wołowe Serce

A gdy, szukając leku na sen, co mnie morzy
zaśpiewam lub zamruczę jaką pieśń - to w śpiewie
płacz jeno i lamenty nad nieszczęsnym losem
tego domu...

Vilverin

zuy_pan

To fragment jednej z najważniejszych książek XX wieku, więc wiesz...

Vilverin

Dla mnie to żaden argument. No chyba że za tym że żyjemy w gównianej rzeczywistości z wykrzywioną literaturą rodem z anusa.

Kapitan Wołowe Serce

Niepokonany Herakles

Kapitan Wołowe Serce