Korpiklaani

Kapitan Wołowe Serce

Czy ja wiem. Czy alkohol jest przepustką do dobrej zabawy przy disco, czy też może jak się normalnemu człowiekowi odpali 'majteczki w kropeczki' to ten musi się urżnąć żeby to znieść? Byłem kilka razy w życiu na weselach i tam na trzeźwo nie idzie wytrzymać. Po którymś z rzędu kieliszku ten chłam który na taką okoliczność się puszcza już przestaje przeszkadzać. I tyle. Nie wiem, mnie tego typu rozrywki nie kręcą, moich znajomych w sumie też nie, więc nie mam za wielu sposobności do zabawy w wiejskich/studenckich dyskotekach. Albo przy Korpiklaani.

amypotter

A ja lubię Korpiklaani. Ścieżki dźwiękowe dodają mi energii.

Niepokonany Herakles

Natomiast Korpiklaani uwaza sie za tragiczna w swym rozmiarze - tandete.

Drewno21

No najlepsi nie są (gitary nic szczególnego nie robią, perkusja banalna,a wszystko skupia się na wokalu), ale vodka rlz!!!!

Darko

Wątek nie pierwszej świeżości, ale pozwolę sobie coś dorzucić..

Mówcie co chcecie, ale mało która kapela folk-metalowa ma takiego kopa jak Korpiklaani. Większość zarzutów jest wyssana z palca. Banalne teksty? Proszę Was, tego nawet nie warto komentować. Słaba warstwa instrumentalna? Szukacie w folk-metalu gitarowej wirtuozerii? Moim zdaniem nie te drzwi.

Korpiklaani wyróżnia się z jednego podstawowego powodu - jest to jedna z niewielu formacji, która potrafi zrównoważyć FOLK i METAL. Folk czyli skoczne melodie, biesiadny charakter, skrzypki i pokrzykiwania, metal czyli solidny gitarowy i perkusyjny fundament. Powyższe głosy krytyczne odnoszą się głównie do elementów folkowych - a to komuś nie podoba się karczemny klimat, a to komu innemu "skoczne melodyjki". To co, za dużo tego folku w folk-metalu? Proponuję po prostu przerzucić się na inny gatunek.

Gdzie w takim Skyclad czuć folk? Skrzypki schowane są za warstwą gitarową, całość okraszona mało pociągającym (subiektywna ocena) wokalem. Kolejna kapela metalowa z fundamentem folkowym, nie na odwrót. Przypominam, że mówimy o folk-metalu, a nie metal-folku.

Dziwne, że nikt nie wspomniał o takich zespołach jak Finntroll, Otyg czy In Extremo - klasyka gatunku.

Sorki, pierwszy post i już kwas.. :/

Pozdrawiam!

Aramis d'Herblay · Gość

kobaian

Zwłaszcza, że folk-rock grany przez panów wyznających ciemną stronę mocy ma długie tradycje. I bynajmniej nie biesiadne:
http://www.youtube.com/watch?v=uJp0rr54OU0

Kapitan Wołowe Serce

Niepokonany Herakles

Kapitan Bartosz to wojennej sztuki jakby artysta, uczyl go feldmarszalek Buenavista.

thon022

W Wikipedii dość obszernie opisano zagadnienie. Może conieco wyjaśni fanom K...

[link widoczny dla zalogowanych]

"folkmetalowcy" - czytać Exclamation

sensuale · Wysłany: Nie 12:53, 27 Marzec 2011 Temat postu:

Korpiklaani i ich muzyka jakos zawsze mnie pobudzała , zapewne przez te skoczne rytmy. Ktoś tutaj określił ich jako disco polo , nie wydaje mi się żeby muzyka jaką grają Korpiklaani miała jakikolwiek związek z disco polo . Fakt,możemy do tego tańczyć jak na zabawie biesiadnej . Teksty zazwyczaj są o alkoholu.ale ja podejrzewam że właśnie oni taki efekt chcieli uzyskać . Byłam na ich koncercie i bawiłam się zajebiscie , dowodem tego było ubłocone ubranie od góry do dołu . Smile

Piosenka która szczególnie lubie to Let`s Drink Smile

)

Aramis d'Herblay · Gość

http://www.youtube.com/watch?v=P7Ve-LGPdtY

Kapitan Wołowe Serce · Wysłany: Nie 17:10, 27 Marzec 2011 Temat postu:

kobaian · Wysłany: Nie 17:42, 27 Marzec 2011 Temat postu:

sensuale · Wysłany: Nie 19:28, 27 Marzec 2011 Temat postu:

sensuale · Wysłany: Nie 19:30, 27 Marzec 2011 Temat postu:

Kapitan Wołowe Serce · Wysłany: Nie 19:35, 27 Marzec 2011 Temat postu:

sensuale · Wysłany: Nie 19:42, 27 Marzec 2011 Temat postu:

sensuale · Wysłany: Nie 19:45, 27 Marzec 2011 Temat postu:

Może znamy różne definicje Wink

Kapitan Wołowe Serce · Wysłany: Nie 19:50, 27 Marzec 2011 Temat postu:

Wielu było takich, którzy próbowali łączyć jazz z europejską muzyką klasyczną. Na ogół brzmi to jak naśladowanie jazzowych improwizacji przez orkiestrę, albo naśladowanie odgrywającego nuty kwintetu przez improwizujących jazzmanów.

Penderecki i jazzmani (z Donem Cherry na czele) usiłowali połączyć zapis nutowy z improwizacją, sprawić by kompozytor tworzył raczej nastrój, na bieżąco pokazywał kierunek improwizacji, aniżeli tylko zapisywał utwór na papierze i wymagał odtworzenia go. Jednakże nawet to nie wyszło. I nic w tym dziwnego, skoro posadzono koło siebie pięćdziesięciu naprawdę radykalnie grających jazzmanów. Tomasz Stańko opisuje, że jak ta "orkiestra" zaczęła utwór to natychmiast perkusista poleciał z dziesięciominutową solówką, wszyscy zaczęli napierdalać, a Penderecki tylko stał i się złościł Smile