Powieść

setezer

Rozdział I.
Byłem na kiermaszu książek dziś i płyty gramofonowe z muzyką poważną były mieć miały być, ale patrzę na stos płyt a tam tylko PLASTUSIOWY PAMIĘTNIK i pochodne bajki na gramofonowe płyty na[link widoczny dla zalogowanych]ne. Kontempluję, że Plastusiowy pamiętnik to jednak nie jest muzyka poważna i pytam pani za ladą resp. biurkiem czy są inne płyty no wie pani Xenakisa nie macie albo kejdża czy lutosławskiego? Pani wielkie oczy i mówi że tylko plastusiowy pamiętnik, ale mieli też z muzyką poważną ale zanim trafiły na kiermasz to sobie same bibliotekarki porozdzielały szuje! Nikczemność granic nie zna, mówi, że powstrzymać się nie mogła gdy THE BEST O BAROK zobaczyła (AUTENTYK TAK POWIEDZIAŁA RĘCZĘ ZA TO). Myślę sobie, że Bogu dzięki, że płyty tego sortu nie dotarły na kiermasz już wolę plastusiowego pamiętniki. Miła pani sympatyczna, ale no.

Rozdział II.
Rowerem pędząc na karku złamanie drogą pasmową trój, a raczej dwój pędziłem. Korek zrobił się wielgachny, na rowerze jednak korek nie dotyczy mnie. Skręcić w lewo jednak muszę, a więc wymanewrować między stojącymi pojazdami i dostać się na krystalizujący się pas trzeci - do lewoskrętu. Sprytnie i żwawo mijam pojazdy nieporuszające się z przyczyn takich, że korek napotkał je i dostając się na pusty lewy pas okazuje się, że znienacka i zniepoznaki pojawia się za plecami mymi samochód taksówkarza. Zaskakujące o tyle, że mężczyzna ten jechał samochodem swym po zieleni pasie, a nie po drodze i jeszcze trombił, krzyczał wrzeszczał i w złość wpadał niegodziwiec. Życie zagrożone było me przez moment jednak nie na tyle bym zginął. Potem skręciłem w lewo.

Rozdział III.
Nastała wieczorna pora choć za oknem jasno niepoznacznie godziny odgadnąć mógłbym nie móc. Po książki jechać winnem, ale jasno, więc przypuszczenia me skierowane były ku przypuszczeniom, że wczesna pora jest, a biblioteka do godziny dwudziestej czynna jest. Jednak co to, zerkam na zegar wolnostojący, a raczej spoczywający na ręce lewej mej. Dziewiętnasta trzydzieści siedem. Nie zdążyć to nie wyczyn, ale zdążyć ponad siły me wysiłek, który jednak podjąłem. Jak demon pędziłem, ale zdążyłem. Panu z [link widoczny dla zalogowanych] dzieńdobry powiedziałem i śmierdząc potem wkroczyłem w regały i odnalazłem to, potrzebować czego chciałem. Potem wracając napotkała mnie walka o życie z taksówkarzem pędzącym po pasie zieleni. Uwaga powieść ta niebywałą konstrukcję ma, wydarzenia nie są chronologiczne potasowane, strumień świadomości i konstrukcja szkatułkowa i inne wyszukane zabiegi.

Rozdział IV.
Ze znajomym poszedłem na spacer i dotykaliśmy spraw ważnych dyskusją naszą i wniosków żadnych nie wyprowadzaliśmy, bo o sensie życia jałowe dyskusje tylko są lecz bardzo absorbujące. Od dawien dawna już nie wiem co sądzić o egzystencji mej i mnie otaczających, wiem jedno - lepiej żyć na kolanach niż umrzeć stojąc oraz jak pani kasjerka w biedronce wyda ci za dużo o 5 groszy, to trzeba jej zwrócić bez uczciwości nie można być człowiekiem szczęśliwym i sytuacje takie o 5 groszy właśnie ocierające są sytuacjami granicznymi pisał o nich znany pisarz skądinąd Conrad w Lord Jim na ten przykład. Jak bohater skoczył na łódkę i potem żałował, bo dowiedział się, że thużem jest. Pojęcie wywodzi się z Jaspersa znanego filozofa, wielkiego erudyty i mężnego charakteru postaci.

Rozdział V.
Zetknąłem się z sytuacją graniczną w życiu mem. W kasie w biedronce gdy kupiłem sok, chałwę i coś jeszcze czego przypomnieć sobie nie mogę wyszło razem 2.75zł. Miałem w drobnych 2.74zł dokładnie tyle i ani grosza więcej ni mniej, więc mówię pani, że mam tu w kieszonce o tu 10zł i proszę niech pani weźmie, a ona, że już dobrze, będę grosz winien i oto w momencie tem byłem w sytuacji granicznej całym ciałem i duchem. Będę winien to puste słowa, bo przecież pani ta zapomni o groszu tym i jak głupek będę jej oddawał co? Bezsensu, a poza tym może już panny nie spotkam na kasie, więc nie ma wyboru, muszę oddać teraz, ale jak? Skoro mam 10zł to większy problem wydać z nich niż uszczuplić budżet domowy pani o 1 grosz. Zachowałem się jak tchórz i przystałem na ten 1 grosz bycia winien świadom, że nigdy nie oddam. Nie mam po co życ.

KONIEC.

Rune of Torment

Witam, jestem ekspertem. Wyświadczyłeś jej przysługę płacąc 2.74 . Nie musiała się pozbywać upragnionych drobnych z kasy a nawet dostała ich jeszcze trochę, żeby móc obsłużyć jakiegoś burżuja co za moment przyjdzie z bańką i kupi batonika. Trzymaj się chłopie!

setezer

Myślisz?...

NIE! To nieprawda ŁUDZISZ MNIE MARO OKRUTNA. (bo już sam nie wiem jaką płeć reprezentujesz, napisane masz menżczyzna, chłop, a indziej gdzie piszesz, że jesteś ukrytą kobietą Question

)

Ukradłem jej pieniądze, które oddać będzie musiała szefostwu, a więc odejmie sobie od ust, a być może dzieci ma i na święta przez mnie im pomarańczy nie kupi. Pójdę dzisiaj do niej z kwiatami i oddam jej pieniądze. Postanowiłem, może mi wybaczy. [link widoczny dla zalogowanych]

setezer

A w ogóle widzę, że moja powieść odniosła sukces dałeś się porwać w mój świat IMAGINATYWNY, a to wszystko fikcja!!! Uwierzyłeś w świat, który namalowałem przy pomocy słów. Odpowiedź powyższa to tylko dodatkowy ruch pędzlem.

Zaangażować czytelnika, to cel nadrzędny mojej twórczości literackiej. Jak widać wielkość mojego pióra jest wielka. Powoli zabieram się za pisanie epopei - 7 tomowego dzieła pt. W [link widoczny dla zalogowanych] strwonionego okresu.

Rune of Torment

Czekam z niecierpliwością.

Rune of Torment

Ja w sumie piszę teraz powieść, całkiem poważnie. Jest dobra, bo inna, ale mam kryzys twórczy... w tej płaszczyźnie, bo natchnienie kompozycyjne mi się wzmogło w ramach równowagi.

setezer

A to że niby ja niepoważnie?

Podziwiam ludzi piszących powieść ot tak... nie wiem jak u Ciebie wygląda proces twórczy, ale u mnie... W każdym bądź razie to co tutaj zaprezentowałem to oczywiście wygłupy. Kontemplacja, planowanie, nigdy tego etapu nie przetrwałem toteż nigdy nic nie napisałem czym chciałbym się podzielić. Ale jeszcze o mnie usłyszycie.[link widoczny dla zalogowanych]

Rune of Torment

Mam zaplanowane wszystko od a do z już w sumie od dwóch lat chyba. Tylko ubrać w słowa mi to potrzeba, co proste nie będzie zważywszy na dość specyficzne miejsce akcji. Trzeba mi do tego spokojnych, samotnych wieczorów, najlepiej oczywiście deszczowych, ewentualnie trochę LSD. Niestety, nie dysponuje na dziś dzień praktycznie niczym z tego. Ale to kwestia czasu. Być może długiego ale nie przewiduje poddania się.

setezer

Jak pokonałeś najtrudniejszy etap, to teraz tylko robota a nie praca twórcza, więc do dzieła. Albo mam pomysł opowiedz mi, a ja napiszę za ciebie (a potem wydam pod swoim nazwiskiem HA HAHA HAHAHA HAHAHAHA... nienie oczywiście [link widoczny dla zalogowanych]uję i oddam Tobie, a sam zadowolę się zadowoleniem z pomocy bliźniemu).

Rune of Torment

Nie będzie tak prosto, żeby to dobrze napisać, trzeba być mną.

setezer

No i efekt mamy taki, że nic napisane nie jest.

W ogóle to powieść czy opowiadanie? Dziwnem jest dla mi, że porywasz się na taką formę, gdy nie zaprawiłeś się opowiadaniami wcześniej czy innymi esejami.???? Czyś aby nie jesteś marzycielem takim, co wierzy w swój talent dar boży ot taki, a nie w ciężką [link widoczny dla zalogowanych] i trening, hartowanie pióra i stali w pocie czoła latami po nocach i potem zalewanie stron zapisywanych i rozpacz w nocy??? Nie wierz w to, tylko ciężkom pracom można coś osiągnąć.

Rune of Torment

Zaprawiłem się. Ja jestem płodnym człowiekiem.

setezer

I co z tymi dziećmi robisz? Aby nie poddajesz utylizacji??? Wstydziłbyś się, lepiej do bidula oddać jak nie masz warunków na wychowanie...[link widoczny dla zalogowanych]

Rune of Torment

Zbieram i kolekcjonuje. Kiedyś zrobię z nich orkiestrę.

setezer

I przyjedziecie do mnie i za[link widoczny dla zalogowanych]cie mi Syrmos na 21 skrzypców ok.