Czego teraz słuchasz? / Kogo teraz ruchasz?

Filas

Spoko, wczoraj już sobie zaplanowałem Sevastopolis, ale nie wiem czy będzie miało tę fajna, bluesową subtelność poprzednika - co sobie mocno cenię, a w psychodelikach współczesnych bywa bardzo mało obecne, właśnie taka specyficzna, rozvibratowana subtelność.

Tylko wokal mnie trochę denerwuje, jest przerysowany.

Malkolit

Ablaye Cissoko & Volker Goetze:
https://www.youtube.com/watch?v=smZhzpfh-sI&list=PLSXQucXuJNuGK0eVyrqa8Maf5HRSs1peC&index=5

Twórczość z gatunku muzyki świata. Miałem szczęście widzieć i słuchać pierwszego z panów na żywo i było to wspaniałe, choć wtedy mniej śpiewał.

Filas

Kłopoty z Myszami

Fenks Ziomy za info, obadamy

Filas

Obczajam Dialogue Bobby'iego Hutchersona i chyba mnie bierze, ale tak se myślę, że poza Garym Burtonem i nim w sumie nie znam żadnych wibrafonistów, poratujta typy!

Filas

John Coltrane - Live at Birdland (1964)

Set-petarda. W sensie - muszę przetrawić (po prostu nie do końca jestem w stanie nawiązywać do tej melodyki emocjonalnie) większość rzeczy na tej płycie, ale wejście Koltrejna po solówce Tynera w "Afro-Blue" to jest chyba, kurwa, szczyt tego, co można powiedzieć w kwestii wyskoczenia jak pojeb z solówką. No i "Alabama" podżera smutkiem.

che

Filas

A Milian to mi przeleciał koło nosa, a poza tą trójcą ktoś?

citizen_insane

Khan Jamal, tutaj np. bardzo fajnie gra z Vanderem:

https://www.youtube.com/watch?v=b1vhIGgYH3g

Filas

Herbie Hancock - Head Hunters (1973)

Ten zupełny pierdolony klasyk, którego bym kochał za rytmikę (a dopiero teraz słucham go pierwszy raz, tak wyszło), ale wkurwiają mnie TE JEBANE SYNTEZATORY KURWA.

Filas

Evan Parker - Time Lapse (2006)

Totalny odlot - Parker grający solo i z masą overdubów siebie na siebie. Wychodzi z tego coś w duszy eksperymentów Rileya z połowy lat '60...

ALE!

Po pierwsze gra to zupełnie popierdolony eksperymentalny saksofonista, po drugie całość jest genialnie miksowana, po trzecie po prostu wpierdala i chuj.

Jebnijcie sobie, dla mnie gwarantowane 11/10.

Scald11

Jeśli chodzi o funkowego Hancocka to Thrust pany.

Kłopoty z Myszami

Filas

Wadada Leo Smith - America's National Parks (2016)

Mam problem z czajeniem tego współczesnego jazzu improwizowanego (idioto, to jest komponowane i to słychać!), pachnie mi to strasznie serializmem, a pewnie nie ma powiązań.

Chociaż z drugiej strony...

garncarz Leo Smitha

jest

pojebany jakiś

żadne rurki z kremem
kurwa

Black Bombaim & Peter Brötzmann - s/t (2016)

Zupełna petarda psychodeliczna, a na dodatek w listopadzie delikatnie przypieczony kwartet będzie w Gdańsku.

Wadada Leo Smith's Mbira - Dark Lady of the Sonnets (2011)

Dziwaczne trio pod postacią Leo Smitha - trąbka, Min Xiao-Fen - pipa (hah ona gra na pipie xdddd) i Pheeroan akLaff, czyli kumpel Leo Smitha z jego Złotego Kwartetu, na garach. Nagranie z bardzo dużą ilością wolnej przestrzeni, błyskotliwie (i zupełnie niesztampowo, to mnie rozpierdala) wypełnianej przez akLaffa, podczas gdy Smith razem z Min czasem sobie grają prawie unisono, czasem latają w jakichś dziwnych kierunkach. Nie wiem jak zopiniować ...solistów? chociaż tu jest tak w zasadzie trio solistów... , ale warto przelecieć choćby dla akLaffa, który lata na zupełnie nieziemskim poziomie.

Malkolit

Manfred Mann's Earth Band - Somewhere in Africa

Chociaż właściwie to zgłębiam kolejne płyty tej grupy i wszystkie wydają mi się całkiem solidne, nie trafiłem jeszcze na bubel. Dobry poziom trzyma jeszcze np. Nightingales and Bombers.

Trochę słucham różnych Pentangli i Fairportów, np. świetnego Unhalfbricking.

Filas

Peter Brötzmann, Fred Hopkins, Rashied Ali - Songlines (1994)

W sumie to mi nie przeszkadza pierdzenie Piotrka, ale tutaj Piotrek nie pierdzi, znaczy - pierdzi, ale nie robi SKRZEK ZGRZYYYYYYYT i okazuje się, że on jednak umie inaczej, także fajna rzecz.

Kika · Gość

Początki Mozila są złe jak lewica w Polsce ale ten nowy album jest jakiś tam. Warstwa muzyczna przeciętnie słuchalna ale teksty ma fajne. Polecam przemóc wstręt Czesiowy i posłuchać. Muzycznie to nic takiego ale koncept modny i mi się spodobał. Pomysł z emigrantami jest w dechę.
Taka słodko-gorzka groteska

Czesław Śpiewa - Księga Emigrantów. Tom I

zuy_pan

Nawet nie dziwię się, że akurat tobie ten pretensjonalny bieda-poetyzm tekstów tego niedojeba z chujowym głosem wydał się "fajny" XD

Kika · Gość

O tacie, żeby wyjechał mi się najbardziej podobało.

Kłopoty z Myszami