Kyuss - "Welcome to Sky Valley" (1994)

thon022

KYUSS "Welcome to Sky Valley"

Rok wydania: 1994

Oryginalna Track lista:

1. "Gardenia" / "Asteroid" / "Supa Scoopa and Mighty Scoop" – 17:46 (Josh Homme, Brant Bjork)
2. "100°" / "Space Cadet" / "Demon Cleaner" – 14:50 (Homme, Scott Reeder)
3. "Odyssey" / "Conan Troutman" / "N.O." / "Whitewater" – 18:19 (Homme, Bjork, Reeder, Mario Lalli)
4. "Lick Doo" – 0:57 (hidden track)

Co oni grają? Metal, grunge, prog-rock, blues rock? NIE: "Stoner Rock/Metal" ! Wspomóżmy się Wikipedią: "... Stoner rock i stoner metal to zamiennie stosowane terminy określające podgatunek rocka i metalu. W stoner rocku często stosowane są powolne tempa, psychodeliczne improwizacje, basowe gitarowe riffy i melodyjne wstawki. Gitarzyści stosują różnorodne efekty gitarowe, przede wszystkim wah-wah i pogłosy. Śpiew jest szorstki i ma prostą rytmiczną melodię. Produkcja jest często bardzo surowa, ograniczona do minimum może nawet brzmieć amatorsko. Stoner powstał w wyniku fascynacji latami 60. i 70. Słychać w nim naleciałości psychodelicznego, kosmicznego rocka i klimatu towarzyszącego dopiero co tworzącemu się heavy metalowi. W stoner metalu słychać wyraźne wpływy doom metalu. Zespoły stoner rockowe często wśród swych inspiracji wymieniają Black Sabbath, Led Zeppelin, Jimiego Hendriksa, Deep Purple. ..." Aha.

Ta płyta jest absolutnie hipnotyzująca. Z początku odczuwa się niedowierzanie i poirytowanie - co oni tak męczą te instrumenty? Co tak wolno i jakby przydługo? Dlaczego te brzmienia są tak rozmyte? Ale muzyka wciąga nas nieubłaganie, do krainy nostalgii, mistyki, dźwięków pięknych i przemyślanych. Czasami drapieżnych, energetycznych (np. "100°", "N.O."), czasami kojących, ale opartych na transowych rytmach - jak "Space Cadet". I zawsze nieszablonowych. Jawi się nam wręcz falujące, nagrzane powietrze, drgające nad pustynią w Texasie, gdzie nagrywano ten album. Powiew świeżości i pasji.

Brzmienie jest analogowe, przyciemnione i lekko "rozmyte". To też buduje specyficzny klimat tego albumu. Słuchając tej muzyki widzimy w wyobraźni rozgrzane lampowe wzmacniacze i plątaninę kabli, tworzący klimat twórczości lat Hendrixa i Zeppelinów

Kompozycje jakby "wypływają" jedna z drugiej, tworząc wrażenie słuchania spójnej całości (na pierwszych wydaniach tej płyty były jedynie 3 kompozycje, dopiero później podzielono je na 10 utworów). Słychać skupienie muzyków na grze, ich zaangażowanie. Przy skromnym instrumentarium, bez wyrafinowanych studyjnych zabiegów stworzyli prawdziwe rockowe misterium. .

Kończący płytę żartobliwy "jingiel" wybudza z zasłuchania - co, już koniec? No to jeszcze raz - "play" ...

Kapitan Wołowe Serce

Od wielu lat nie słuchałem tej płyty. Nic już z niej nie pamiętam. Odświeżę sobie to w najbliższych dniach to się ustosunkuje do recenzji.

niszczuk

najlepszy album Kyuss i jedna z moich ulubionych płyt w ogóle. chwyta już przy pierwszych dźwiękach przesterowanej gitary w "Gardenii" i nie puszcza ani na chwilę przez te prawie 52 minuty. geniusz.

Bloo

"Super Scoope..." to zdecydowanie najlepszy kawałek płyty. Ogólnie mam do niej sentyment, dumnie leży na półce.